"Ada albo żar. Kronika rodzinna", powieść wydana w roku 1969, to ukoronowanie twórczości Vladimira Nabokova, jego najambitniejsze przedsięwzięcie artystyczne. Roi się tu od typowych Nabokovovskich chwytów: aluzji literackich, malarskich i filmowych, gier słów, aliteracji, fałszywych tropów, zabaw z gatunkami literackimi. Wraz z bohaterami utworu przemierzamy w pewnym sensie cała historię gatunku powieści. Jak w wielu innych utworach Nabokova nie do końca możemy ufać narratorowi, a nasze wątpliwości budzi nawet charakter świata przedstawionego, który przypomina naszą rzeczywistość, ale jednocześnie w znaczący sposób się od niej różni. Swego bohatera i zarazem narratora autor obdarza oryginalną koncepcją czasu. "Ada" to także ambitne przedsięwzięcie filozoficzne. Wreszcie to najbardziej erotyczna powieść Nabokova. Jak często u tego pisarza, wielką siła "Ady" okazuje się błyskotliwy i wielowarstwowy humor, a przecież dzieło to jest zarazem niewesołym rozważaniem o przemijaniu i śmierci, ale i o przeczuciach metafizycznych.
Wszystkich odpowiedzi: 0
Odpowiedzi do tematu
Do tego tematu nie dodano jeszcze ani jednej odpowiedzi.
Czternastoletni Van Veen poznaje swoją kuzynkę Adę, kiedy przyjeżdża na wakacje do Ardis - wiejskiej posiadłości ciotki. Oboje zakochują się w sobie do szaleństwa, ich uczucie jest niezwykle silne, gwałtowne i nasycone zmysłowością. Ojciec chłopaka postanawia natychmiast przerwać ten związek. Młodzi rozstają się na wiele lat - spotkają się dopiero jako ludzie starsi - ale wszystkie życiowe wybory,...
Ocena czytelników: 4.5 (głosów: 3)