Interesująca relacja – obrazy z życia człowieka i próby odnalezienia się w nim
Recenzja książki Drzwi
Prezentowany, nowy tomik poezji Aleksandry J. Starosteckiej zatytułowany „Drzwi” jest ciekawą próbą namalowania wierszem obrazów z przeszłości i teraźniejszości. Opowiadają o domu, w którym w codziennym życiu był alkohol, przemoc fizyczna i psychiczna. Domownikom, a szczególnie dziecku towarzyszyły lęk, strach, osamotnienie. Uczucia te przeniosły się w życie dorosłe, bo niezwykle trudno jest zapomnieć zło. Nowy czas – ten dorosły, pokazany przez poetkę, jest czasem braku umiejętności w rozwiązywaniu problemów, huśtawką emocji, często wracającym bólem wspomnień i nieustannym poszukiwaniem miłości. W psychologii to typowy opis dla tzw. DDA, a w tomiku poetyckim „drzwi” - intrygujący, z wyczuciem słowa - zapis zdarzeń i uczuć, walki człowieka z samym sobą. Smutek od czasu do czasu przeplata się tu z uśmiechem i zaskakującą refleksją.
Wrażliwy odbiorca, idący wspólną drogą z autorką poprzez kolejne wiersze tomiku, dozna wzruszeń, które na długo pozostaną w jego pamięci.
00
Dodał:agnieszka3201 Dodano:17 V 2016 (ponad 9 lat temu) Komentarzy: 0 Odsłon: 189
„Drzwi” to czwarty już z kolei tomik poezji Aleksandry J. Starosteckiej. Tomik podzielony jest na dwie części, jakby skonstruowany został z dwóch pokoi (dwa rozdziały) i dwóch par drzwi. Po przekroczeniu pierwszych znajdujemy się w świecie smutku, melancholii, depresji, samotności, niezrozumienia. Przejście przez drugie drzwi powoduje, iż uczuciowość i emocjonalność nabiera życia, zaczyna tęsknić,...