ŁOPATĄ DO SERCA, czyli komedia kryminalna

"W przedpokoju poniewierały się wszędzie kawałki szkła i czerwone strzępy jakiegoś czegoś. Buraczki albo czerwona kapusta. Upaćkane były tym nie tylko ściany, ale i stojący w przedpokoju olbrzymi facet, który przycupnął grzecznie pod szafą i ściskał w obronnym geście łopatę. Ubrany był jedynie w bokserki ozdobione wydatnymi czerwonymi kropkami, a jego zszokowany wyraz twarzy upodabniał go do przedszkolaka z grupy Muchomorki, który poznał właśnie znaczenie słowa "moszna".

Kto z nas nie ma złego dnia? Niepowodzenie w pracy? Przypalony obiad? Kłótnia z mężem? A może masz chandrę, a cały świat wydaje się być zły? Mnie to już nie grozi, bowiem poznałam świetne antidotum na smutek. Chcecie wiecie jakie? Złotym środkiem okazała się lektura "Łopatą do serca", która jest połączeniem kryminału, romansu i komedii. A co dokładnie się pod nią skrywa?

Marta Obuch to urodzona w 1975 roku w Częstochowie autorka komedii kryminalnych, fotograf, poetka i dziennikarka. W 2007 roku debiutowała powieścią "Precz z brunetami". W swoim dorobku ma również między innymi takie tytuły jak: "Odrobina fałszerstwa", "Diabelska ewolucja", "Miłość, szkielet i spaghetti" oraz wiele innych.


Michalina (Miśka) Skoczylas prowadzi ustabilizowane życie do czasu, gdy dowiaduje się o małym szczególiku. Mianowicie jej mąż - Henryk prowadzi podwójne życie. I nie chodzi tu tylko o kochankę, ale o coś znacznie poważniejszego. Henryk w opinii publicznej jest szanowanym biznesmenem, a po godzinach zamienia się w Hardego, szefa śląskiej mafii. O zaistniałym fakcie Michalina dowiaduje się od Igły, wspólnika Hardego. Kochający mąż jednak pragnie zapewnić małżonce bezpieczeństwo i dlatego Igła zamieszkuje u Miśki, pełniąc rolę body garda. Ale to dopiero początek atrakcji, jakie serwuje Marta Obuch. Do akcji wkracza nieprzewidywalna, roztrzepana Zuzka - przyjaciółka Miśki, która chce naprawić życie psiapsiółki. Ale oczywiście zupełnie przez przypadek bohaterki wplątują się w aferę kradzieży diamentów, na dodatek największą w dziejach Polski!

"Łopatą do serca" to niekonwencjonalne połączenie kryminału, romansu i komedii. Z takim różnorodnym zestawieniem bywa różnie, ale w tym przypadku autorka poradziła sobie znakomicie. Na pierwszy plan wysuwa się wątek kryminalny, który jest bardzo zaskakujący i nieprzewidywalny , ale przede wszystkim wciągający dla czytelnika. Jak kryminał to i trup. I tu pojawia się niezwykły Marchewka Następnym wątkiem jest romans, który jest wpleciony w fabułę. Cóż mogę powiedzieć, nie spodziewajcie się lukru, tu jest dynamit i humor. Komedia to ostatni aspekt, z którym mamy do czynienia, ale w najlepszym wydaniu.

Powieść choć niepozorna, skrywa w sobie różnorodnych i żywiołowych bohaterów. Na kartach powieści występują niezwykły komisarz Marchewka, który ślini się do Zuzki, Igła umięśniony body gard, który ma wiele talentów ach i jeszcze Ryszarda, która nie posiada za grosz gustu. Oczywiście zwariowana Zuzka i Miśka grają pierwsze skrzypce.

"Łopatą do serca" to lektura, która okazuje się być idealnym lekarstwem na smutek, czy zły dzień. Największą zaletą są bohaterowie, bowiem kreacja wszystkich nawet tych drugoplanowych wypada wyśmienicie. Szczególnie wyróżnię tu Zuzkę, której pomysły i zachowanie rozbawiały dosłownie do łez. Ponadto przy tej lekturze nie można się nudzić, gdyż akcja goni akcję. Pani Obuch kupiła mnie totalnie, momentami wręcz "ryłam" ze śmiechu, mało tego zarwałam noc dla tej lektury, nie mogłam od niej się oderwać.

"Łopatą do serca" to gwarancja wyśmienitej literatury rozrywkowej. Podczas lektury gwarantuje Wam drodzy czytelnicy, niekontrolowane wybuchy śmiechu, dlatego proszę nie czytajcie tej lektury w miejscach publicznych, szczególnie w komunikacji miejskiej, możecie zostać wzięci za totalnych wariatów. Było to moje pierwsze spotkanie z autorką, wiem, że nie ostatnie, gdyż zostałam naładowana pozytywną energią, za co bardzo dziękuję. Jeśli macie smutki, troski, albo chcecie się rozerwać gwarantuję , że ta lektura zapewni Wam mnóstwo rozrywki, nieoczekiwanych zwrotów akcji i komedii (w prawdziwym słowa tego znaczeniu). Ta książka nie ma wad. Polecam!

"Śnieżka wyprostowała się naraz, zmiażdżyła tamtą spojrzeniem i uniosła palec pogrubiony o rękawicę usmarowaną białą farbą. Spodziewał się teraz jakiejś filozoficznej refleksji, która naświetliłaby mu nieco przebieg wydarzeń, ale Śnieżka wyrzekła jedynie z namaszczeniem:
- Pierdu-pierdu!"

Recenzja pochodzi z mojego bloga:
http://ksiazkowa-fantazja.blogspot.com/2014/07/opata-do-serc...