Wspomnień czar

Od razu przyznaję się bez bicia, że nie lubię biografii. Co więc skłoniło mnie do sięgnięcia po najnowszą powieść Marii Nurowskiej? Ciekawość oraz fakt, że to nie jest tak do końca czysta i teoretyczna biografia, ale przede wszystkim fascynująca powieść w której fakty przeplatają się z fikcją literacką. Tak przynajmniej sugerowały recenzje, które miałam okazję przeczytać nim zabrałam się za powieść. Czy tak jest w rzeczywistości? Zaraz wszystkiego się dowiecie, ale po kolei.

Tym razem jednak nie zaprezentuję Wam własnego streszczenia fabuły, ponieważ miałam już kilka prób jego napisania, a i tak zawsze wydawało mi się, że za dużo zdradzam. Dlatego tym razem pójdę po najmniejszej linii oporu i podsunę wam opis zamieszczony przez wydawnictwo.

Przedwojenne Wilno. On jest młodym zdolnym poetą, ona piękną, zakochaną w nim studentką prawa. Kiedy on zostawia ją w krytycznym momencie, z czasem pojawia się ten trzeci - wrażliwy bandyta, który zaopiekuje się porzuconą kobietą. W tle: wojenna zawierucha i lata emigracyjnej tułaczki. Historia ta dotyczy dwóch wyjątkowych postaci z artystycznego parnasu: przyszłego noblisty, wówczas początkującego poety, oraz byłego przestępcy, szpiega i więźnia, a zarazem literackiego odkrycia lat trzydziestych.

Czesław Miłosz, po latach spędzonych na emigracji, doczeka się największych literackich splendorów i międzynarodowego uznania, pod koniec życia wróci do Polski. Sergiusz Piasecki, również emigrant, już nigdy nie zobaczy kraju i do śmierci będzie żył w zapomnieniu i biedzie. Łącząca ich, choć nie bezpośrednio, znajomość z tajemniczą Jadwigą i tragiczne losy kobiety znajdują odzwierciedlenie w licznych utworach obydwu artystów. Po latach na ślad tych dramatycznych wydarzeń wpada przez przypadek młoda studentka polonistyki, a później badaczka literatury, dla której z czasem wyjaśnienie nieznanej historii przeradza się w coraz głębszą fascynację, wykraczającą daleko poza życie zawodowe...

Maria Nurowska to jedna z najbardziej płodnych literacko autorek, która nie boi się poruszać krytycznych tematów w swoich książkach. Jej powieści zostały przetłumaczone na szesnaście języków, w tym koreański oraz chiński. Sergiusz, Czesław, Jadwiga to najnowsza powieść autorki.

Powieść jest naprawdę wciągająca i ciekawa. Jej lektura z całą pewnością zadowoli przede wszystkim osoby, które interesują się twórczością zarówno Czesława Miłosza jak i Sergiusza Piaseckiego, lecz nie tylko. Z czystym sercem stwierdzam bowiem, że po tę książkę może sięgnąć każdy. Znajdujemy w niej bowiem nie tylko suche fakt z życia tych dwóch sławnych Polaków, ale także tajemnice jakimi owiana jest postać tytułowej Jadwigi, oraz magiczny czar wspomnień uzupełniony przez piękne fragmenty wierszy oraz stare fotografie.

Podsumowując. Sergiusz, Czesław, Jadwiga to powieść dla każdego. Obojętne czy chcemy uzupełnić swoją wiedzę o Miłoszu i Piaseckim, o nowe i nieznane do tej pory fakty, czy też szukamy po prostu czegoś fajnego do poczytania przy szklance zimnego koktajlu owocowego. Szczerze polecam.

http://ogrodpelenksiazek.blogspot.com/2013/06/sergiusz-czesa...