Maria Nurowska

Maria Nurowska (ur. 3 marca 1944 we wsi Okółek w województwie podlaskim) - polska powieściopisarka i nowelistka. Ukończyła filologię polską i słowiańską na Uniwersytecie Warszawskim. Debiutowała w 1974 r. na łamach miesięcznika "Literatura". Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Książki Marii Nurowskiej bez wątpienia wiele zawdzięczają fascynującej biografii ich autorki, wnuczki arystokraty, właściciela pałacu w Homlu, córki legionisty i żołnierki AK, późniejszej żarliwej komunistki i niezwykłej kobiety. Jej bohaterkami są kobiety nieprzeciętne, namiętne, wielkie miłośnice, którym nie są w stanie dotrzymać kroku ich partnerzy, uwikłani w politykę, w ideę, złamani ciśnieniem historii.

Nurowska reprezentuje nurt tzw. prozy kobiecej. Jest w chwili obecnej jedną z najbardziej poczytnych autorek w Polsce. Autorka często sięga do konwencji melodramatu (np. powieści HISZPAŃSKIE OCZY, LISTY MIŁOŚCI, PANNY I WDOWY), by zarysować portret psychologiczny postaci lub ukazać konflikt bohatera ze światem zewnętrznym. W tym drugim przypadku umieszcza akcję w określonej rzeczywistości historycznej (okres drugiej wojny światowej) lub we współczesności (np. powieści PO TAMTEJ STRONIE ŚMIERĆ, KONTREDANS, POSTSCRIPTUM).

Jej pisarstwo bazuje przede wszystkim na poetyce romansu i powieści psychologicznej, lecz chętnie wplata również elementy powieści obyczajowej i społeczno-politycznej. Metoda pisarska Nurowskiej wykorzystuje ogromne obszary kiczu i emocji, które on prowokuje; zderza stereotyp z niepowtarzalnym, banalne z rzadkim, wywołuje łatwe wzruszenie i nieoczekiwanie głęboką refleksję; z dużą wprawą konstruuje postaci, lekko prowadzi opowieść, balansuje na granicy świadomie wybranej przesady i naiwności, dowodzi jak groteskowy może być los kobiety głęboko i uparcie zakochanej.
[edytuj opis]

Przewiń: [] []