Niższa Arkadia

Przyznaję, "Ja, diablica" Kasi Bereniki ubawiła mnie setnie. Tą pełną humoru i wartkiej akcji powieść, rozpoczynająca cykl z Wiktorią Biankowską czyta się z zapartym tchem.
Napisano ją zwięźle, niemalże skrótowo, lekko, prosto, aczkolwiek niezbyt obrazowo i z powtarzającymi się sformułowaniami. Jedynie z konieczności książka posiada diaboliczny klimat, połączony z miłym a czasem rozkosznym nastrojem.

Powieść przestawia pośmiertną historię Wiktorii Biankowskiej, duszy potępionej która stała się diablicą, co ciekawe protagonistka posiada także Iskrę - moc jakiej nie ma żaden diabeł ani anioł. Za jej sprawą w gniewie może zabić diabła, zmieniać materię, ożywiać rośliny. Dodając do tego moc diablicy staje się potężna. Sama jej śmierć to zagadka, w odróżnieniu od innych była nieplanowana, ktoś tu nieźle namieszał.

Ciekawym pomysłem polskiej autorki jest magiczny klucz który otrzymują diabły, dzięki niemu mogą się przenieść w dowolne miejsce, bez przeszkód przenosząc się np. z piekła na ziemię.

Pisarka przekonała mnie do oryginalnej wizji piekła, zwanego tu "Niższą Arkadią", krainy przypominającej Grecję z jej śródziemnomorskim klimatem, urokliwymi, stromymi wybrzeżami, na których przycupnięte pysznią się luksusowe rezydencje wszelkiej maści diabłów.

Mimo nielicznych mankamentów, polecam tę powieść która stała się dla mnie świetną odskocznią od rzeczywistości. Stawiam 8/10.