O życiu aktora

Myślę, że nie ma osób w Polsce, które nie znałyby, chociażby ze słyszenia dwóch nadal bardzo popularnych seriali, takich jak Miodowe lata i Ranczo. Nie ukrywam, że uwielbiam oba i lubię do nich wracać. Właśnie z nich znam pana Artura Barcisia. Rola Tadka Norka i Czerepacha to wyśmienite role i nie wyobrażam sobie tych produkcji bez niego. Ale Artur Barciś to o wiele więcej niż te dwie postacie. Wspaniałe role w "Znachorze", czy Dekalogu Kieślowskiego to zaledwie kropla w morzu talentu aktorskiego Barcisia.

Uwielbiam biografie, wywiady -rzeki, dlatego byłam bardzo ciekawa tej publikacji. Jestem wdzięczna wydawnictwu, że miałam możliwość jej przeczytania. Myślę, że jako widzowie jesteśmy ciekawi, ba wręcz spragnieni by dowiedzieć się czegoś więcej o naszych ulubionych aktorach, których znamy z ekranów kin, telewizora czy scen teatru. A uwierzcie, że z rozmowy Kamili Dreckiej z Arturem Barcisiem dowiecie się bardzo dużo o jego życiu prywatnym, czasach dzieciństwa, młodości, marzeniach o zostaniu aktorem, życiu aktora, początkach w tym zawodzie, pracy na planie czy na scenie, pracy jako reżyser sztuk teatralnych. Mamy możliwość poznać aktora z zupełnie innej strony. Dowiadujemy się ciekawostek z jego życia, o których nikomu nie opowiadał wcześniej, jak na przykład o zdzieraniu azbestu z wież World Trade Center by zarobić pieniądze na samochód i mieszkanie.

Cała rozmowa spisana jest w bardzo ciekawy sposób, co umożliwia sprawną lekturę. Widać, że autorka świetnie przygotowała się do wywiadu, jej celne i konkretne pytania umożliwiają aktorowi odpowiadanie na nie zwięźle i na temat.
Opowieść pana Artura jest fasynująca, książkę czyta się błyskawicznie. Poznałam dzięki niej bliżej osobę pana Barcisia, parę faktów o nim mnie zaskoczyło, parę rozczarowało i zasmuciło. Jednak aktorem jest bardzo dobrym i tego będę się trzymać.

Czy polecam Wam tę publikację? Jak najbardziej, jest napisana w przystępny sposób, ciekawie, w środku znajdziecie wklejkę ze zdjęciami autora i nie tylko, jeśli tylko kochacie biografie, a także osobę pana Artura zabierajcie się za lekturę "Aktor musi grać, by żyć". Polecam !

Za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu Otwarte.