W centrum tworzącej się historii

Zbiór reportaży pt. "Wojna futbolowa" to kawał znakomitej literatury.
Jest w nich coś magicznego, coś czego samymi oczami nie potrafimy zaobserwować.
Wynika to zarówno z doskonałego zaznajomienia się z opisywanymi tematami, jak i z kunsztu wykonania. A ów kunszt polega na kwiecistym, soczystym w rzadkie wyrażenia języku. W niezwykle klarownym przedstawianiu scen np. tej w której Pan Ryszard zgubił się w mrokach zaciemnionej Tegucigalpy, stolicy Hondurasu.

Jak to w reportażu, autor skupia się na wydarzeniach strasznych, na cierpieniu człowieka, biedzie, niezdolności porozumienia się, konfliktach zbrojnych.
Większość z dwudziestu pięciu reportaży mówi o Afryce m. in. o :Kongu, Południowej Afryce, Algierii, Nigerii.
Tytułowa "Wojna futbolowa" to konflikt między Hondurasem a Salwadorem, krwawy ale trwający raptem 100 godzin.

Ryszard Kapuściński popisuje się niezwykłą odwagą, kilkakrotnie o włos unikając śmierci.
Jednak niektóre z przytaczanych danych nie mogą być prawdą, gdyż 100% nigdy się nie rozciągnie, gdy mówimy o jedności. Drugim dla mnie minusem jest skupienie się na polityce, autor nie krytykuje komunizmu, właściwie pochwala go. Z innych książek wiem że z czasem się to zmieni.

Ważąc te wszystkie argumenty, zachęcam do lektury zbioru, stawiając 7/10.