Powieść płaszcza i szpady.

Są książki które z czasem zostaną zapomniane, jedne słusznie inne niestety nie. Są też księgi o których nie zapomnimy. Do nich należy napisana z rozmachem powieść "Hrabia Monte Christo".
Ta wielka powieść płaszcza i szpady została wydana w oryginale 1844 roku, a już dwa lata później w Polsce.
Aleksander Dumas, jak to przystało na XIX-to wiecznych mistrzów nie szczędzi słów swym opisom. Potrafi opisywać bez końca, ale tym nie nudzić.
Jednocześnie styl pisania pełen przesady, która mi się też udziela, bardzo wciąga.
W tej ponad tysiąc-stronicowej powieści mieści się mnóstwo przygód.
Dokładnie naznaczone jest tło historyczne Francji, mniej krajów basenu Morza Śródziemnego.
Akcja powieści rozpoczyna swój bieg dwudziestego czwartego lutego 1815 roku i toczy przez wiele lat, nie wiem jeszcze ile gdyż na razie jestem po pierwszym jej tomie.
Bohaterem wokół którego nawleczone są wrzeciona akcji jest Edmunt Dantes.
Żeglarz który ma zostać kapitanem statku handlowego o nazwie "Faraon", który cieszy się wielkim szacunkiem i który na koniec zaręcza się z piękną i kochającą go z całego serca Mercedes, zostaje aresztowany. I wtrącony do lochu zamczyska If, bez żadnego procesu.
Powieść przypomina nam że człowiek jest z natury mściwy i zazdrosny. Że niewiele trzeba żeby mając wszystko nagle to stracić. Mówi także jak wielką moc mają pieniądze, jak bardzo nas zmieniają, odbierając człowieczeństwo.

Co ciekawe w powieści nie ma żadnych brutalnych scen, których nie szczędzi nam współczesna literatura.
Jest natomiast mnóstwo wciągających scen i barwnych postaci, które pozostają w pamięci.
Zdecydowanie polecam, nie tylko wielbicielom klasyki.