Tancred, Jessica i wielka miłość.

"Zamek duchów" czyta się jak dosyć ciekawą powieść przygodową.
Jednak w żadnym stopniu nie powala stylem, nie ma mowy o pisarskim kunszcie.
Może to wina tłumaczki, jednak mam wrażenie że dla Margit Sandemo, liczyła się ilość nie jakość.
Autorka ma na koncie sto czterdzieści książek.

Dialogi stoją na niskim poziomie, w związku z czym nie uwypuklają cech żadnej z postaci.
Opisy zdarzeń są ogólne i pobieżne, tak jakby to była kronika.
Przez co tempo akcji jest szybkie.
Część zdarzeń jest sprzeczna z logiką.

Akcja toczy się w XVI-wiecznej Danii.
W siódmym tomie Sagi o Ludziach Lodu, opisywane są losy Tancreda i Jessici.
Ich wielkiej miłości i przeciwności jakie ma pokonać.
Zarysowana jest sytuacja polityczna Danii.
Nasi protagoniści są mimowolnie uwikłani w politykę.

Mimo wielu mankamentów, powieść czyta się szybko, ponieważ wciąga.

"Dla kogoś, kogo kocha się tak bardzo, człowiek jest zdolny uczynić to, co wydaje się nieprawdopodobne."

Moja ocena to naciągane 5/6.