Tytuł tomiku poezji „Artefakty” daje dużo do myślenia, gdyż kojarzy mi się jako odbiorcy z indywidualnością, tęsknotą, miłością, postrzeganie wartości pozytywnych.
Poetka Pani Magdalena Węgrzynowicz – Plichta jest bardzo dobrym obserwatorem.
Przykładem tego jest wiersz Autoportret. Czytając jej wiersze , które są napisane od serca i sercem, nie zapomina o bliskich osobach z jej kręgu rodziny – tata.
Wiersz z dedykacją dla taty jest napisany bardzo dogłębnie, zawiera w sobie słowa, które powinny pozwolić dać Czytelnikowi wiele do myślenia.
Tego rodzaju poezję warto czytać, a nawet powracać do niej w momentach życia, w chwilach niepowodzeń.
Czytelnik, który zapozna się z twórczością Pani Magdaleny Węgrzynowicz – Plichty zada sobie pytanie:
Czy potrafię stać się indywidualistą w otaczającym mnie świecie?
Tomik poezji „Artefakty” to idealnie zobrazowanie mojego realnego ja, poznawanie na nowo siebie. Autorka zadbała o kształtowanie , docenienie kunsztu, pozytywnego smaku poezji.
Pani Magdaleno dziękuje za to, że mogłam powrócić do świata poezji oraz za ciepło słów, które wypływające na każdej ze stron tomiku „ Artefakty”.
Tekst tomiku poezji napisany jest językiem zrozumiałym, przejrzystym, wykonana jest pięknie grafika okładki książki przez Panią Joannę Plichtę, oprawa twarda , zawiera 96 stron.
Na końcu okładki znajduje się fragment wiersza „Pancerz”, który w całości przeczytamy na stronie 19.
Zapraszam do zapoznania się z twórczością poetycką Pani Magdaleny Węgrzynowicz – Plichty.