Coraz bliżej

"Ujawniona" to już jedenasta część serii, a tym samym przedostatnia i właściwie to nie wiem co mam wam o niej napisać. Niby krótka i niby sprawnie poprowadzona a jednak mam bardzo mieszane uczucia wobec niej. Nie mogę powiedzieć, że jest niepotrzebna bo bez niej seria miałaby sporą lukę i wydaję mi się, że w ostatnim tomie czulibyśmy się zagubieni, a to napewno w niczym by nam nie pomogło. Kilka ostatnich stron nałożyło na mnie blokadę i nie mogłam jej dokończyć. Dopiero po pewnym czasie końcówka w miarę sprawnie przeszła. Książka nadal jest poprowadzona z perspektywy Zoey i jej przyjaciół oraz Neferet. To co mnie trochę drażni to fakt iż przy Zoey narracja jest pierwszoosobowa, a przy reszcie bohaterów niestety już tak nie jest. Na początku trochę wybijało mnie to z rytmu ale po pewnym czasie przyzwyczaiłam się. Co do zachowań bohaterów to dalej nic się w tej kwestii nie zmieniło. Jedynym "zaskoczeniem" (piszę w cudzysłowie, ponieważ trochę się tego spodziewałam) jest Zoey. Do tego jeszcze wizja Afrodyty, która coraz bardziej wydaje się być realna. Przyznam szczerze, że pomimo obowiązków jest obarczana młoda kapłanka to denerwowała mnie ta jej wybuchowość. Z drugiej strony sama należę do osób, które oazą spokoju nie są więc może powinnam mieć w tej kwestii więcej zrozumienia dla niej ? Wiem, że wiele osób prosiło autorki o bliższe przedstawienie Neferet więc pewnie ucieszy je fakt, że autorki spełniły ich prośbę i fragmentów z byłą kapłanką jest dosyć sporo. Do której części ja należę ? No i tu jest kolejny problem bo sama nie wiem. Z jednej strony bardzo chciałam poznać jej losy a z drugiej trochę mnie to wszystko przytłaczało. O wiele przyjemniej czytało mi się część z Kaloną. Mimo, że "Ujawniona" nie powaliła mnie na kolana to przyznam, że zakończenia się nie spodziewałam. Zostałam pod koniec miło zaskoczona i oby ostatnia część Domu Nocy cała była jednym wielkim POZYTYWNYM zaskoczeniem. recenzja pochodzi z bloga: www.worldbysabina.blogspot.com