Zarejestruj się Przypomnij hasło pamiętaj

Nowe opinie do książek - strona 53


Info: Opinie są posortowane od ostatnio dodanych.
sortuj wg: id plusy minusy
Całkiem niezła, ale szału nie ma. Jeśli ktoś liczy na mrożące krew w żyłach opowieści, to w większości przypadków się zawiedzie. Niemniej jednak dla prawdziwie zainteresowanych dość ciekawa pozycja.
VanillaEssa dodał: 06 I 2020, 20:31:02
Ocena książki: 4.0
Opętania. Historie prawdziwe		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

W tej książce kilka razy pada stwierdzenie, że życie Oliwii - głównej bohaterki, przypomina "Trudne sprawy" lub " Dlaczego ja?". Ciężko o bardziej trafne określenie tej powieści. Mimo, że spodziewałam się czegoś dużo gorszego, prawdziwej grafomanii, to chociaż styl autorki jest całkiem przyjemny. Jednak dla mnie perypetie Oliwii, opisane na 200 stronach są zbyt intensywne, wyolbrzymione i bardzo przerysowane. Dużo się dzieje i szybko, mężczyźni są albo najprzystojniejsi, albo najlepiej całują, bardzo bogaci, bardzo dobrze ubrani. Ciężko mi uwierzyć w realność tej historii i dla mnie jest trochę chaotyczna.

Książkę otrzymałam za punkty z portalu Czytam Pierwszy.
esclavo dodał: 05 I 2020, 19:14:35

Zbiór miłości niechcianych		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

Czekałam na przeczytanie tej książki z utęsknieniem. Każdy mi ją polecał. Natomiast później przyszło tylko rozczarowanie. Sama historia by się wybroniła. I to dla niej zdecydowałam się doczytać do końca. Natomiast konstrukcja postaci - woła o pomstę do nieba. Płytka, jedowymiarowa i sztampowa. Zwłaszcza główna bohaterka. Na każdą wzmiankę o szafirowych (tudzież szmaragdowych [sic!]) można było dostać apopleksji. Obawiam się, że autor próbował "telewizyjnych" chwytów w zwrotach akcji i wyszło to niesamowicie słabo. Dodatkowo mnóstwo nad wyraz przeintelektualizowanych spostrzeżeń, które pasowały do kiepskiej całości jak kwiatek do kożucha. Jednak czuję, że wszystko to może mieć jakiś tam potencjał. Zobaczymy co przyniesie część druga.
VanillaEssa dodał: 04 I 2020, 12:05:12
Ocena książki: 3.5
Otchłań zła		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

Melissę Darwood znam już w kilku wydaniach. Trochę w fantastyczny, trochę w erotycznym, czy romansowym, jednak każda z książek ma w sobie coś wyróżniającego. Drugie dno, puentę czy temat jakiego jeszcze "nie grali". I za to je lubię. Jednak najnowsza "Nie(Zdobyta)" zdetronizowała wszystkie.

Historia Julki to w zamyśle to komedia romantyczna. I to bardzo dobra (na szczęście nie ma tam Karolaka), taka powiedziałabym - amerykańska. Zabawna, z błyskotliwymi dialogami, świetną bohaterką, przystojnym bohaterem. A w dodatku fabuła jest oryginalna i unikatowa. Bo czytaliście kiedyś książkę o himalaistach, nie będącą biografią? Bo ja nie.

Autorka mnie kupiła postacią Julki. Ewidentnie to człowiek taki jak ja - ze sportów to tylko szachy, a już samo myślenie o sporcie sprawia, że czuje się zmęczona. Świetnie było czytać o jej poświęceniu, zaangażowaniu i wysiłku przedstawionym w tak żartobliwy sposób. Ale żeby nie było, że książka to same śmiechy - autorka przemyciła wiedzę o wspinaczce, problemie ekologicznym czy pewnej przypadłości, która wbrew pozorom może być bardzo groźna dla życia.

Książka jest niesamowicie lekko napisana, w dobrym stylu, treściwie i konkretnie. Czyta się sama, w dodatku błyskawicznie (czy to plus, to już sprawa sporna), ale niestety szybko się kończy. Mam nadzieję, że Melissa nie pozwoli niecierpliwić się nam zbyt długo, bo ja już nie mogę się doczekać kolejnego tomu. Polecam gorąco.
esclavo dodał: 03 I 2020, 17:11:03

(Nie)zdobyta. Tom 1		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

Gigantyczny świat fantasy, zbudowany na podstawie legend i religii z różnych stron świata. Wykreowany z należytą starannością od A do Z, bez żadnych dziur fabularnych, z ciekawymi bohaterami i pięknymi krainami. Rewelacyjnie wykreowane smoki to nie tylko żądne krwi bestie, chcące zapanować nad światem. Kobiety to nie tylko delikatne niewiasty, rodzące dzieci, a mężczyźni to nie tylko mięśnie i żelazna ręka. Miłość, przyjaźń, poświęcenie, waleczność ducha, ale i zdrada i nienawiść towarzyszą nam przez wszystkie strony i mimo że jest ich w sumie ponad 1000, to dalej jest nam mało... Książka została podzielona na dwie części, ze względu na gabaryty, jednak należy ją traktować jako jeden tom.

Książkę odebrałam za punkty w portalu Czytam Pierwszy
violaa92 dodał: 02 I 2020, 21:21:39
Ocena książki: 5.5
Zakon Drzewa Pomarańczy. Część 2		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

Są takie książki, z których każdy czytelnik wyniesie coś innego. Pozycje, które w każdym mogą poruszyć inną strunę. I taką powieścią jest dla mnie "Ostatni" autorstwa Hanny Jameson. Kryminał, horror czy postapo? Ta książka to mistrzowskie połączenie wszystkich tych gatunków. Duszna atmosfera zamknięcia w hotelu, brak łączności ze światem przez nuklearne zamachy i w dodatku zabójstwo nieznajomej dziewczynki. Nie zdarzyło mi się czytać nigdy wcześniej takiej powieści, oryginalnej, mrocznej i okropnie przerażającej.

Oprócz samego pomysłu na akcję, również wykonanie bardzo mi się podoba. Przedstwienie wydarzeń z perspektywy jednego człowieka, w formie pamiętnika, dodatkowo buduje mroczny klimat. Podejrzenia, niepewność, tajemnice, brak zaufania i w tym wszystkim pierwotna chęć przeżycia, sprawiają że lektura nie jest oczywista, przewidywalna, a mocno wciagająca i nie dająca się odłożyć. Niesposób przewidzieć zakończenia, a dążenie do niego nie obfituje w proste rozwiązania.

"Ostatni" to powieść zostawiająca nas z mętlikiem w głowie, masą przemyśleń i strachem, że to mogłoby się zdażyć naprawdę, bo autorka świetnie poradziła sobie z psychologicznym wykreowaniem postaci. Pozycja, którą każdy powinien przeczytać.
esclavo dodał: 02 I 2020, 16:12:50

Ostatni		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

P.S. Wciąż Cię kocham to bezpośrednia kontynuacja Do wszystkich chłopców, których kochałam. Druga część trzyma poziom, odważę się nawet powiedzieć, że jest nieco lepsza. Sprawy szybko się komplikują i nabierają tempa (nie to co w pierwszej części, gdzie akcja zaczyna się gdzieś w połowie). Lara Jean dorośleje na naszych oczach, jej rozterki miłosne wydają się być w tej części bardziej realistyczne niż poprzednio (udawany związek może i był śmieszny na ekranie, ale w książce jakoś nie zachwycał). Którego chłopca tym razem wybierze główna bohaterka? Ja wiem i nie jestem usatysfakcjonowana zakończeniem, domyślam się też jak potoczą się dalsze losy bohaterów w trzecim tomie, dlatego też nie wiem czy po niego sięgnę. Jednak mimo to, jest to książka godna polecenia, dobrze napisana, urocza, zabawna i niezobowiązująca - dla nastolatków jak znalazł.

Książkę odebrałam za punkty z portalu Czytam Pierwszy.
violaa92 dodał: 01 I 2020, 21:14:05

P.S. Wciąż cię kocham		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

Każdy kto szuka niebanalnej, klimatycznej i straszącej historii, powinien sięgnąć po Gałęziste. Pewno niektórzy mogą kojarzyć pierwszą wersję tej powieści, jednak ja nie mogę się wypowiedzieć na temat porównań. Mogę jednak stwierdzić, że cieszę się ze wznowienia, bo pewno w innej sytuacji nie skusiłabym się na przeczytanie tej książki.

Autor świetnie poradził sobie ze zbudowaniem świata pełnego grozy, słowiańskich demonów i wierzeń. Akcja z początku rozwija się powoli, z rozmysłem wchodzimy w dalsze niuanse, żeby z każdą stroną coraz mocniej wpaść w sidła tej powieści. Im dalej tym lepiej, akcja goni akcję, a końcówka to totalne zaskoczenie i zwieńczenie powieści.

Świetnie, że wydanie współgra z treścią. Bo o ile nie ocenia się książki po okładce, tak tym razem możemy śmiało pominąć to stwierdzenie. Okładka przyciąga grafiką, zatrzymuje wykonaniem. Książka w twardej oprawie, z klimatyczną wklejką, zakładką i ilustracjami to już znak jakości wydawnictwa Vesper.
esclavo dodał: 01 I 2020, 16:11:57

Gałęziste		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

„Dziewczyna z ogrodu” to pierwsza część serii „Niepokorni” autorstwa Anki Sangusz.
Główni bohaterowie, Kamila i Kacper, to para nastolatków zmagająca się z różnymi problemami. Dziewczyna jest samotna i zagubiona, zdaje sobie sprawę z tego, że nie jest w stanie spełnić oczekiwań swojej oziębłej matki. Chłopak natomiast po stracie rodziców wychowywał się w domu dziecka, a teraz zamieszkał u swojego wujka, sąsiada Kamili. Okazuje się, że Kacper skrywa tajemnice, które mogą mieć związek z dziewczyną.
Książka skierowana jest głównie do młodzieży. Napisana jest w bardzo przystępny sposób, ma dość małą objętość, przeczytanie jej zajęło mi zaledwie dwie godziny.
Zakończenie książki jest intrygujące, pozostawia niedosyt i sprawia, że chce się od razu sięgnąć po kolejną część.
Książkę odebrałam za punkty w portalu Czytam Pierwszy.
zamknietawksiazkach dodał: 30 XII 2019, 15:50:41

Niepokorni. Dziewczyna z ogrodu		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

"„Starcie królów” to powieść pod wieloma względami wyjątkowa. Nie sądziłam, że tak bardzo spodoba mi się historia dotycząca walk o przejęcie tronu, gdzie pełno jest intryg i knowań za plecami drugich osób, oraz w której słychać szczęk oręża, a także jęki poległych na bitewnych polach. Spytacie, gdzie tu w ogóle jest coś z fantastyki? Bo wszak powieść Martina zaliczana jest właśnie do tego gatunku. Fantastycznych odniesień jest całkiem sporo, jak się sami przekonacie sięgając po lekturę. Mamy tu niesamowite zwierzęta, jak chociażby wilkory znajdujące się w herbie rodowym Starków i będące wiernymi towarzyszami dzieci byłego lorda Winterfell. Są też Inni, o których krążą niezliczone historie przekazywane przez niańki kolejnym pokoleniom. Za Murem, na dalekiej północy, nadal żyją istoty oraz stworzenia, które napawają lękiem mieszkańców Siedmiu Królestw. Jako miłośniczka fantastyki jestem w pełni usatysfakcjonowana tym, co odnalazłam na kartach powieści. Dlatego też chętnie sięgnę po kolejny tom tej niezwykłej sagi (choć mam nadzieję, że szybciej niż za pięć lat 😉 ), aby przekonać się, jak dalej potoczą się losy poszczególnych bohaterów. Tymczasem rozstaję się z nimi, a Wam, jeśli dotąd nie mieliście okazji czytać sagi Pieśń Lodu i Ognia, dobrze radzę – nadróbcie zaległości i czym prędzej sięgnijcie po pierwszy jej tom."

Cała recenzja: https://magicznyswiatksiazki.pl/starcie-krolow-edycja-ilustr...
Amarisa dodał: 28 XII 2019, 09:44:25
Ocena książki: 6.0
Pieśń Lodu i Ognia: Starcie królów		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

Świetna książka! Ostatnio bardzo niewiele takich perełek się pojawia. Głęboka, niezmiernie tragiczna, piękna. Polecam!
VanillaEssa dodał: 25 XII 2019, 20:11:35
Ocena książki: 6.0
Zapach Cedru		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

„P.S. Wciąż cię kocham” to kontynuacja przygód Lary Jean. Poznajemy w niej dalsze losy historii nastolatki. W przeciwieństwie do pierwszej części, ta wciągnęła mnie od samego początku.
Główna bohaterka w dalszym ciągu mierzy się z rozterkami dotyczącymi uczuć, rodziny i własnej przyszłości. Wysłane przypadkiem listy miłosne sporo zmieniły w jej życiu i dziewczyna w dalszym ciągu odczuwa skutki tego zamieszania.
Historia Lary Jean jest jedną z lepszych młodzieżówek jakie czytałam w ostatnim czasie. Jest trochę przewidywalna, mimo to ma swój niezaprzeczalny urok. Na pewno będę do niej wracać.
„P.S. Wciąż cię kocham” to bardzo lekka i przyjemna historia skierowana do fanów powieści young adult. Bardzo polecam.
Książkę odebrałam za punkty w portalu Czytam Pierwszy.
zamknietawksiazkach dodał: 23 XII 2019, 12:41:42

P.S. Wciąż cię kocham		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

Na nowe przygody Garstek z Ustki mocno czekałam. Pierwszy tom bardzo mi się podobał za humor, lekkość i że pod fasadą komedii skrywa drugie dno. W drugiej części według mnie jest bardziej nostalgicznie, może poważniej? Jest trup, stara miłość, kłopoty finansowe, gips na nodze i kilka innych nieszczęść. I chociaż odczuwam zmianę klimatu (w końcu Ustka zimą nie może być ciepła) to i ten tom bardzo mi się podobał. Autorkę znam raczej z tej strony fantastycznej (chociaż to kobieta renesansu - żadnych ograniczeń gatunkowych), to i tutaj poradziła sobie świetnie. Według mnie książka godna uwagi, można ją przeczytać bez znajomości pierwszego tomu, jednak czemu by ograniczać sobie przyjemność? Ja bardzo polecam.

Książkę otrzymałam za punkty z portalu Czytam Pierwszy.
esclavo dodał: 22 XII 2019, 19:25:38

Martwy sezon		 ocena przydatności opinii: +1 | -0

Deszczowy, ponury Londyn. Szpital psychiatryczny do rozbiórki. Tajemnica, która musi wyjść na jaw.

Czy potrzeba czegoś więcej by stworzyć klimatyczny i mroczny kryminał? Jest to już szósta część cyklu o antropologu sądowym Davidzie Hunterze. Każdy kolejny tom czytam z wypiekami na twarzy, w każdym autor, oprócz tajemniczych zwłok, przekazuje wiedzę o tym co dzieje się z ciałem człowieka po śmierci. Temat niezwykle fascynujący, jednak dla osób delikatniejszych - trochę trudny. Ja uwielbiam styl autora, niewymuszony, taki trochę "odniechcenia". Mogę powiedzieć, że trochę gawędziarski, bo książka czyta się sama i te 400 stron to mało.

Tym razem oprócz trupów, pojawia się też opuszczony szpital psychiatryczny. Na moją wyobraźnię podziałało to bardzo mocno. Plastyczne opisy i makabryczny klimat sprawił, że nie mogłam się oderwać od czytania. A z każdą kolejną stroną zamiast przybliżać się do wyjaśnienia wszystko się coraz mocniej komplikowało. I nie, nie domyśliłam się zakończenia.

Dla fanów antropologii w kryminałach, albo samego Becketta to pozycja konieczna do przeczytania i pewno nikogo nie będzie trzeba namawiać. Dla osób nieznających pisarza idealna okazja do bliższego poznania. Mimo, że jest to szósta cześć można ją czytać bez znajomości poprzednich. Ja gorąco polecam.
esclavo dodał: 16 XII 2019, 00:52:12

Zapach śmierci		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

Autorka, której nikomu nie trzeba przedstawiać tym razem zabiera nas do pewnej rezydencji, która odegra ważną rolę. I pewno dziwnie to brzmi, ale Dom Admirała przez 300 lat był niemym świadkiem dobrych, ale i złych wydarzeń.

Na wstępie muszę zaznaczyć, że na początku musiałam uzbroić się w cierpliwość. Autorka bardzo długo wprowadza nas w tę historię, oczywiście nie jest nudno, ale na te ważniejsze wydarzenia trzeba trochę poczekać. Podobało mi się rozbicie fabuły na dwie części, pierwsza dotyczyła dzieciństwa i nastoletnich lat Posy, druga to teraźniejszość. Mimo, że kobieta dużo podróżuje to zawsze w tle majaczy Dom Admirała.

Historia o miłości, o przeszkodach, o nieporozumieniach, które na rozstrzygnięcie muszą czekać 50 lat. Tajemnica rodzinna, której rozwiązanie przyniesie ból, ale i ukojenie. Według mnie każda miłośniczka sag rodzinnych doceni kunszt Lucindy. Pozycja idealna na prezent.
esclavo dodał: 16 XII 2019, 00:23:09

Pokój motyli		 ocena przydatności opinii: +0 | -0

|< << < 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58  > >> >| | Wszystkich opinii: 4064