Jest to poezja z założenia metafizyczna, mająca ambicję ogarnięcia całości tego, co dzięki zmysłom, wrażliwości i wyobraźni człowiek gotów jest uważać za realne. Nie to, jak jest, ale to, jak spostrzegam i przedstawiam świat, stanowi źródło prawdziwej wiedzy, że śmierć nie kończy obecności człowieka na ziemi, że na „dalszy ciąg” zasłużyć można, natężając zmysły i okazując uwagę innym stworzeniom, że miłość silniejsza jest niż chaos i natręctwo przemijania. By jednak ustanowić tę prawdę, trzeba przemówić w uniesieniu i z retoryczną siłą. [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 