Ludzie na walizkach to zbiór rozmów Szymona Hołowni z osobami, które choroba, nieszczęśliwy wypadek albo zły los doprowadziły na granicę życia i śmierci. Czy stamtąd widać więcej? Jaki sens ma cierpienie? Jak nie poddać się zwątpieniu? Co o życiu mogą nam powiedzieć ci, którzy na własnej skórze przekonali się, jak bardzo jest ono kruche? Wśród bohaterów książki znaleźli się nie tylko pacjenci i ludzie chorzy, ale również ich najbliżsi oraz lekarze - z ludzkim bólem zmagający się na co dzień w życiu zawodowym. O dramatycznych wyborach, z jakimi przyszło im się zmierzyć, rozmówcy Hołowni opowiadają jednak bez ckliwości, za to z ogromnym dystansem i mądrością. [edytuj opis]
"Ktoś kto jest chory, ale zachowuje pogodę, zaciekawia, szokuje, idzie w poprzek wizerunku cierpiącego"
Dodał: shczooreczek
Dodano: 06 II 2011 (ponad 14 lat temu)
+20
"Poczułem się jakbym zmienił okulary, jakbym wysiadł z pędzącego samochodu i zobaczył drzewa, ptaki, poczuł zapach. Nauczyłem się doceniać ciężkie chwile, niezbędny kontrast do chwil pięknych, przecież gdyby nie było nieszczęścia, nie wiedzielibyśmy kiedy jesteśmy szczęśliwi, nie mielibyśmy żadnej skali."
Dodał: shczooreczek
Dodano: 06 II 2011 (ponad 14 lat temu)
+20
"Jeśli podaruje mi pan ten długopis, ja przecież nie będę mógł zrobić z nim, co zechcę. Bo w dar wpisana jest miłość. Nie mogę go tak na pana oczach zniszczyć, wyrzucić, sprzedać. Nawet ten głupi długopis mnie zobowiązuje. Życie zobowiązuje znacznie bardziej."
Dodał: aleksab
Dodano: 08 II 2011 (ponad 14 lat temu)
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: