"Księżycowa Dolina" to powieść o miłości, powieść drogi i historia amerykańskiego sukcesu, opowiedziana z punktu widzenia zwykłej rodziny.
Historia miłosna Saxon i Billa (niestety bez seksu, ale z subtelną erotyką) jest także przez chwilę traktatem o tym, jak łatwo można skiepścić, przegrać życie (wątek Berta i Mary).
Pokazuje kobietę i mężczyznę, dla mnie archetypy doskonałości w swoim rodzaju.
Mężczyzna silny i opiekuńczy, szlachetny w swojej prostocie. Kobieta piękna, delikatna, inteligentna, ale i przedsiębiorcza.
Kiedy się spotykają, iskra przeskakuje momentalnie, ale to Ona wybiera i Ona decyduje. Kiedy przychodzą godziny próby, nie boją się zmiany, rozpoczynają wielką podróż i wygrywają. Wzajemnie się wspierają i rozwijają w swoim towarzystwie; w pojedynkę ponieśliby klęskę.
Momentami trochę nudzi moralizowanie, ale nienachalne i ze stylowym urokiem.
Zazdroszczę tym, którzy będą czytali tę uroczą książkę dopiero pierwszy raz, ale powrót do niej po latach, to też przyjemność.
Najbardziej optymistyczna książka Londona, poza "Bellewem Zawieruchą", ale to burleska. [edytuj opis]
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: