Jego imię znają wszyscy jako synonim bezmyślnego barbarzyństwa. Ale dla większości z nas Hun Attyla jako człowiek, a także jego świat i znaczenie pozostają nieznane. Przez kluczowe dwa dziesięciolecia początku V wieku Attyla dzierżył w swych rękach los cesarstwa rzymskiego i całej Europy. Chylącemu się ku upadkowi imperium, władającemu światem z dwóch stolic Rzymu i Konstantynopola zagroziły barbarzyńskie plemiona ze wschodu. To właśnie Attyla stworzył potęgę barbarzyńców, stworzył imperium, które mogło mierzyć się z Rzymem, sięgając od Renu po Morze Czarne, od Bałtyku po Bałkany. Niezliczone najazdy Hunów i trzy wielkie kampanie przeciwko cesarstwu zyskały Attyli nieśmiertelną sławę okrutnika.
Czy jednak wielkość i potęgę zawdzięcza tylko okrucieństwu? Siła Attyli pochodziła z jego charakteru, zdolności i inteligencji. Był kapryśny, brutalny i bezlitosny, lecz potrafił zdobyć wierność milionów. Hunowie uznawali swego wodza za półboga, Goci podziwiali, wykształceni ludzie Zachodu byli dumni, że mogą mu służyć. Attyla był również przebiegłym i wytrawnym politykiem. Ze swego obozu w węgierskich stepach słał władających łaciną i greką sekretarzy, by szantażować Rzym. Jak inni despoci przed nim i po nim wykorzystywał obce poparcie finansowe i wiedział, jak wygrywać słabości wrogów i przyjaciół. Dlatego mógł dyktować Europie warunki i zmieniać jej przyszłość. Ostatecznie jednak jego ambicje go przerosły, od szaleńczego żądania ręki rzymskiej księżniczki po zbyt częste najazdy na terytoria dzisiejszej Francji i Włoch i doprowadziły do nagłej śmierci w ramionach nowej żony. Jego życie było zbyt krótkie, by zbudować trwałe imperium, ale wystarczająco długie, by pchnąć Rzym na drogę ostatecznego upadku. [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 