Komentarze do książki Trzy siostry

Heather Morris to niezwykła pisarka, która w swoich książkach opisuje prawdziwe historie ludzi, którzy przeżyli piekło Auschwitz i teraz chcą te straszne wieści przekazać przyszłym pokoleniom. Wymaga to od niej ogromnego wysiłku i poświęcenia, aby spotkać się z tymi bohaterami i ubrać w słowa to, co często jest trudne do opisania. Odgrzebywane wspomnienia przynoszą bowiem wiele bólu i rozdrapują rany, które w wielu przypadkach są niemożliwe do uleczenia.

"Trzy siostry" to powieść, która jest zakończeniem trylogii zapoczątkowanej "Tatuażystą z Auschwitz". Mi osobiście udało się przeczytać każdą z tych książek i za każdym razem byłam tak samo wzruszona, jak i przerażona tym, że jeden człowiek potrafił drugiemu zgotować tak niewyobrażalne piekło. Najsmutniejsze jest jednak to, że historia lubi się powtarzać, dlatego ofiary tej strasznej zagłady starają się nas przed tym ustrzec i opowiadają nam własne, często tragiczne historie.ad

"Chcę, żebyście obiecały mi i sobie nawzajem, że każda z was zawsze będzie dbać o siostry. [...] Że nie pozwolicie, by cokolwiek was rozdzieliło."

To obietnica, którą Cibi, Magda i Livi złożyły swojemu ojcu, gdy były jeszcze dziećmi. Już od tego momentu dziewczynki wiedziały, że na zawsze ich serca zostały połączone i nic, ani nikt tego nie zmieni.
Nawet wtedy, gdy kilka lat później Livi dostaje wezwanie do pracy w Niemczech, Cibi wie, że nie może pozwolić siostrze samej wyruszyć w nieznaną podróż. Decyduje się jej towarzyszyć, choć nie spodziewa się, że trafi do najgorszego miejsca na ziemi - obozu koncentracyjnego w Auschwitz. Niestety okrutny los nie omija też Magdy, która niedługo potem wraz z resztą rodziny przybywa w to samo miejsce. Od teraz wszystkie trzy siostry są razem i razem walczą o przetrwanie...

"Przeżyłyśmy kolejny dzień."

Heather Morris w niezwykły sposób ukazuje każdą z sióstr Meller. Ich oddanie i heroizm budzi w czytelniku wiele skrajnych emocji. Kto by pomyślał, że w obozie zagłady, gdzie śmierć i cierpienie to codzienność, znajdzie się jeszcze miejsce na miłość i poświęcenie. Każda z tych dziewczyn była gotowa oddać życie, po to, by ratować rodzinę. Mimo tego, że wspierały się nawzajem i czasami brakowało już im sił do walki, nigdy nie były obojętne na to co działo się z innymi więźniarkami. Gdy tylko mogły, przemycały ciuchy i jedzenie, dzięki czemu cieszyły się dużym uznaniem i szacunkiem wśród innych przebywających tam kobiet.

"Witamy w piekle."

Każdy kolejny rozdział tej książki to niezwykła podróż od niewoli i tragedii do szczęścia i upragnionego spokoju. To co przeżyły te siostry, aby wreszcie móc być razem załamałoby niejednego człowieka, a one były w stanie to przetrwać i za wszelką cenę dotrzymać obietnicy złożonej niegdyś ojcu. Ich serca, choć złamane, nadal były zdolne do miłości i wiary w to, że jeszcze kiedyś nadejdzie wolność.

"Czy to nasz ostatni dzień na ziemi?"

Gdyby nie Morris, nigdy nie poznalibyśmy historii Cibi, Magdy i Livi. To dzięki temu, że kilka lat temu zdecydowała się opisać historię Lalego, książka "Tatuażysta z Auschwitz" trafiła w ręce Livi, która rozpoznała Gitę, jako swoją dawną koleżankę ze szkoły. Dzięki temu doszło do spotkania Heather i sióstr Meller, które bez wahania przekazały dalej swoją wyjątkową historię, mimo wielu skrajnych emocji, które temu towarzyszyły.ad

Podsumowując.
Z całego serca zachęcam Was do przeczytania "Trzech sióstr". To książka, która z pewnością zostawi ślad na waszym sercu, tak samo jak zrobiła to na moim. Ta historia zasługuje na to, by zostać zapamiętaną.

Piękna opowieść o siostrzanej miłości, która zwycięży wszystko i złamie wszelkie bariery. Duża część akcji książki dzieje się w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau, przerażające są opisy tego co tam się dzieje i jak młode dziewczyny muszą sobie tam radzić, żeby przeżyć. Jednak nie jest to przybijająco-depresyjna opowieść, Tak jak to zwykle bywa z historiami dziejącymi się w obozach zagłady. Narracja skupia się na siostrzanej miłości, dzięki której bohaterki, nawzajem się wspierając przezwyciężają wszystkie, nawet najtrudniejsze chwile. Udaje im się dożyć wyzwolenia obozu przez armię radziecką i przeżyć marsz śmierci. W czasie wojny tracą najbliższych, ale wszystkim trzem siostrom udaje się pozostać przy życiu.
Druga część książki opowiada o tym jak trzy kobiety radzą sobie po zakończeniu wojny: jak zakładają rodziny, wyjeżdżają na południe by pomagać przy współtworzeniu nowego państwa Izrael i jak radzą sobie z dramatyczną przeszłością, która prześladuje ich każdego dnia, zarówno w snach jak i na jawie.
Jednak siostrzana miłość wszystko zwycięża i dożywają wspólnie późnej starości, otoczeni rodziną i najbliższymi. Wzruszająca książka paradoksalnie napawająca optymizmem i wzmagającą chęć życia. Bardzo polecam!

"Trzy siostry", trzy młode dziewczyny i emocjonalna podróż. Siostry na swojej drodze spotykają życzliwe osoby, ich drobna pomoc, małe gesty a przede wszystkim empatia sprawiają, że dziewczynom udaje się przetrwać piekło jakim był obóz. Autorka opisała zmagania sióstr po opuszczeniu obozu i traumy jaka z tym wszystkim była związana. Książka niezwykle mnie poruszyła, sięgnęła wgłąb mojej duszy i sprawiła, że ciężko było powstrzymać łzy.

Zawsze być razem, nieważne w jakich okolicznościach. Być razem i strzec się nawzajem. Czy jednak los będzie na tyle łaskawy?
Cibi, Magda i Livi obiecują ojcu, że nigdy się nie rozdzielą. Nie spodziewają się jednak, jak trudno będzie dotrzymać słowa, ani w jak ciężkich czasach przyjdzie im żyć. Niedługo potem po raz kolejny wybucha woja, a one, jako żydówki, narażone są na ogromne niebezpieczeństwo. Cibi i Livi trafiają do Auschwitz, Magda ukrywa się przed nazistami, ale na niewiele rzeczy ma wpływ. Dziewczyny czeka wiele bólu i cierpienia, dodatkowo potęgowanego przez myśl, że miały być razem, a zostały rozdzielone. Czy determinacja pomoże im przetrwać piekło i znowu się spotkać?

„Trzy siostry” to już czwarta książka tej autorki, którą przeczytałam. Jak wszystkie poprzednie skupia się na tematyce obozowej, bierze na tapet losy określonych osób i podążą za nimi do samego końca. Powieść powstała na bazie wspomnień głównych bohaterek, chociaż czuć w niej wyraźnie beletrystyczną nutę. Autorka ma tendencję do pewnych ułatwiających odbiór historii schematów. Czytając ją, nie ma się wrażenia, że obcuje się z literaturą faktu, bardziej fikcyjną opowieścią. W innych recenzjach zauważyłam zarzuty, że autorka nie do końca trzyma się prawdy historycznej. Nie traktowałabym więcej jej książek, jak dokładnej relacji, bardziej powieści inspirowanej faktami, które oddają ogólny klimat przeszłości.

Czy jednak w jakiś sposób czułam się mniej przejęta? Czy opisywane zdarzenia mną nie wstrząsnęły? Nie jest to pierwsza powieść o obozowej tematyce, którą przeczytałam i szczerze mówiąc, jestem ogromnie wdzięczna za pewne uproszczenia. Znam bardziej dokładne i traumatyczne relacje, zdecydowanie nie jest to na moje nerwy. Tym razem doceniam to, że autorka skupiła się na pięknych i wzniosłych aspektach człowieczeństwa, że nawet w piekle potrafiła opisać miłość i przywiązanie sióstr.

W moim odczuciu „Trzy siostry” to powieść napisana w podobnym stylu do wcześniejszych. Jest przerażająca, ale w umiarkowany sposób, oparta na faktach, ale też mocno fabularyzowana. Z tych względów książkę czyta się szybko, z niegasnącym zainteresowaniem i przerażeniem.
https://www.recenzjenawidelcu.pl/2021/12/trzy-siostry-heathe...