Z fragmentów zasłyszanych wspomnień Joanna Rudniańska, z wykształcenia matematyk, utkała z logiczną precyzją fascynującą, wręcz metafizyczną, a zarazem dziecinnie prostą opowieść o wojennym i powojennym losie kilku rodzin z warszawskiej Pragi. „W powieści tej – opowiada autorka – jest wiele prawdziwych historii. Ale pomysłem, początkiem była jedna: pewien mężczyzna woził tramwajem swoją córeczkę po warszawskim getcie i mówił jej: patrz i zapamiętaj to, co widzisz. Usłyszałam to po 50 latach z ust tej właśnie dziewczynki na kasecie nagranej przez Fundację Shoah Stevena Spielberga. Potem spacerowałyśmy razem po Warszawie i opowiadała mi dalej. Bez tamtego spaceru nie powstałaby ta książka.”
Główna bohaterka, w czasie wojny kilkuletnia dziewczynka, stawia pytania, jakie może zadać tylko dziecko – bo dla dorosłych odpowiedzi są tak oczywiste, że nawet się nad nimi nie zastanawiają. [edytuj opis]
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 