Z recenzji wydawniczej: Przedstawiona do recenzji monografia podejmuje problematykę historii szkolnictwa specjalnego w Polsce w latach 1918-1939. Zadanie, jakie postawiła sobie Autorka, nie jest łatwym ze względu na brak materiałów źródłowych. We wstępie można znaleźć omówienie skromnych zasobów archiwalnych – zarówno w Polsce jak i w Wilnie i we Lwowie. Jak komunikuje M. Pękowska zasoby archiwalne są znacząco zubożone a odnaleziony materiał niejednokrotnie nie pozwala na udzielenie pełnych odpowiedzi na stawiane pytania- problemy. […]
Zaprezentowana monografia stanowi interesujące i ważne uzupełnienie wiedzy z zakresu historii wychowania odnośnie szkolnictwa specjalnego. Zasługuje na opublikowanie, tym bardziej, że jest świadectwem rozwijania w trudnych warunkach finansowych państwa polskiej surdopedagogiki w praktyce. Udało się Autorce w wyniku żmudnej kwerendy archiwalnej w Polsce oraz w Wilnie i Lwowie zebrać (i uratować) dokumenty na temat działalności wielu placówek dla dzieci i młodzieży w latach 1918-1939. [edytuj opis]
Oceń tę książkę:
Dodał: 