Eliza Segiet lirycznym piórem pisze o cienkiej granicy między katem a ofiarą. O nieludzkim bestialstwie oraz sile woli przetrwania. Poświęca uwagę Naznaczonym – Żydom, którzy podczas II wojny światowej toczyli nieustanną walkę o kolejny dzień życia.
Autorka chce wyrazić to, co niewyrażalne w sposób wymowny, zamierzenie chłodny. Stawia pytania, na które często nie ma odpowiedzi. A są to pytania związane z kwestiami najważniejszymi, bo dotyczącymi ludzkiej egzystencji, sensu istnienia – sensu bycia w świecie skażonym przez cierpienie i zło.
Krakowska poetka pokazuje tę refleksyjną naturę rzeczywistości, której czas i trwanie zapętla się w kole uniwersalnych konstatacji. ,,Nieparzyści” to lektura poruszająca zarówno umysł, jak i serce, aforystyczna i pozbawiona zbędnej ,,poetyckiej waty”. Jak kwituje to Ignacy S. Fiut
,,Czytając kolejne utwory w tym tomiku, można odnieść słuszne wrażenie, że poetce chodzi przede wszystkim o pewien egzystencjalny rachunek zbiorowego sumienia ludzi; o to, by nie zapominali na czym polega ich ludzki sposób życia i urzeczywistniania, jakich domagają się wartości”. [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.