Bohaterka książki jest dzieckiem nastolatków, których związek zakończył się tragicznie: na krótko przed rozwiązaniem Lucette zabija swego męża, w więzieniu rodzi córeczkę i zdążywszy jej nadać rzadkie imię Plectrude, popełnia samobójstwo.
Dziecko przygarnia siostra Lucette i otacza je najczulszą miłością, jak się wkrótce okaże, nie całkiem bezinteresowną. Krok po kroku Plectrude realizuje scenariusz, który życie napisało kiedyś dla jej matki. W zawikłanej historii pojawia się także Amélie Nothomb; na kartkach książki Plectrude serdecznie się z nią zaprzyjaźna. A potem...
W jednym z wywiadów Amélie określiła swój sposób pisania jako "romantyzm paranoiczny". To określenie idealnie pasuje do "Słownika imion własnych" [edytuj opis]
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 