W świetle tego tomu widoczna jest postawa mocno wierzącego człowieka, który usiłuje opanować rozumem i wiarą liczne paradoksy wynikające z doktryny katolickiej. Aby głębiej zrozumieć utwory Sępa, należy je odczytywać zarówno na płaszczyźnie intelektualnej, jak też emocjonalnej i wolitywnej.
Sęp widzi świat jako pole walki o zbawienie. Wiersze jego ukazują człowieka rozdartego między pragnieniem dobra a naturalnym skłanianiem się ku grzechowi. Jedyny sens swojego życia znajduje człowiek w walce, którą podejmuje sam ze sobą- nie da mu ona jednak szczęścia, lecz uszlachetni go. Dramatyzm życia ludzkiego kończy śmierć, pojmowana (dla człowieka dobrego) jako wybawienie i furtka do lepszego świata.
,,Pokój- szczęśliwość, ale bojowanie
byt nasz podniebny..."
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: