Subiektywny przewodnik po Warszawie przełomu lat 40. i 50., wędrówka śladami Tyrmanda przez nieistniejący już częściowo pejzaż miasta: jego widoki, dźwięki, zapachy. Roman Dziewoński nie próbuje konfrontować wizji Tyrmanda z historią – jego opowieść toczy się swobodnie, raczej na prawach felietonu niż dokumentu.
Ukazując ścieranie się tego, co pozostało jeszcze z kultury Warszawy przedwojennej, z absurdami wkraczającego triumfalnie nowego ustroju, prowadzi nas przez MDM i Dworzec Główny, pokazuje Centralny Dom Towarowy i zaułki Pragi, zagląda do nieistniejących już kin i modnych wtedy lokali. Gawędziarski styl, gorzki dowcip, wnikliwe i ironiczne spojrzenie czynią z tego bardzo prywatnego obrazu miasta opowieść barwną i nostalgiczną, realistyczną i magiczną jednocześnie. [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: