Bardzo dobra książka, funkcjonująca, nie wiedzieć czemu, na marginesie dyskursu poświęconego istotom zaludniajacym literaturę i kino grozy. Autor jest zarówno naukowcem, jak fascynatem, znawcą tematu, wnikliwym antropologiem, ale i badaczem uwiedzionym opowieścią o wilkołaku. Mitem, któremu Słupecki przydaje szczególnego znaczenia: „Wilkołactwo, zwane inaczej likantropią, jest to wiara w możliwość metamorfozy człowieka w wilka i zbudowany wokół niej system mitów, obrzędów i rytów magicznych. Nie zamierzamy ograniczyć się tylko do rekonstrukcji treści wierzenia. Badając mity i ślady obrzędów, spróbujemy odtworzyc ich pierwotny sens społeczny. Stawiamy tezę, że wilczy ethos rozboju i gwałtu – dobrze czytelny w większości przekazów mówiących o likantropiii – był ideologią młodych wojowników tworzących tajne związki kulturowe na marginesie „oficjalnych” struktur plemiennych tak wśród ludów indoeuropejskich, jak i egzotycznych.” [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Oceń tę książkę:
Dodał: 