Dwa eseje należące do najważniejszych pism publicystycznych Virginii Woolf. Własny pokój (1929) to klarowna i atrakcyjnie przedstawiona analiza historycznych, społecznych i psychologicznych uwarunkowań pisarstwa kobiet. Można go nazwać manifestem umysłowego wyzwolenia kobiet. W Trzech gwineach (1938), których tematem jest namiętny protest przeciw wojnie, Woolf rozwija znane z Własnego pokoju wątki. Ostra, lecz nie pozbawiona polubownych akcentów krytyka męskiej mentalności zmienia się tutaj w jednoznaczne utożsamienie męskości - przynajmniej w jej ekstremalnej, zinstytucjonalizowanej postaci - z żądzą posiadania i wynikającym stąd instynktem agresji. [edytuj opis]
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: