Kanonizacja Josemaríi Escrivy de Balaguera, jakiej dokonał Jan Paweł II 6 października 2002 roku, po raz kolejny zwróciła uwagę świata na organizację, o której pozornie wiemy wszystko, a w istocie bardzo niewiele. Przeciwnicy Opus Dei - prałatury personalnej Kościoła katolickiego, instytucji realizującej misję ewangelizacyjną, obecnej w kilkudziesięciu krajach i skupiającej 86 000 osób świeckich i duchownych – mówią o świętej mafii, białej masonerii, sekcie manipulującej umysłem. Kod Leonarda da Vinci przedstawia ją jako organizację makiaweliczną, która chroniąc pilnie strzeżone tajemnice Watykanu, nie cofa się przed niczym. A jaka jest prawda?
Kierownictwo Dzieła Bożego odmówiło autorom, francuskim dziennikarzom, pomocy przy pisaniu tej książki; mimo to przez dwa lata prowadzili dziennikarskie śledztwo, zbierając materiały we Francji, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii i gromadząc liczne świadectwa byłych członków. Te niezwykle starannie udokumentowane relacje - z podaniem nazwisk, miejsc zamieszkania, pozycji zawodowej - ukazują historie tych, którzy opuścili szeregi Dzieła Bożego. Słowami ludzi, którzy naprawdę znają funkcjonowanie, praktyki i dzień codzienny Opus Dei, autorzy odkrywają dwie twarze tej kontrowersyjnej i, jak się wydaje, wszechobecnej instytucji Kościoła katolickiego. Jej cel jest jasny: triumf zachodniego chrześcijaństwa. Czy ten cel uświęca środki? [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: