Pani Klaudia, `opiekunka grobów`, wraz z mężem troszczy się o groby na miejscowym cmentarzu, żeby zarobić na własny wkład finansowy we wspólne przedsięwzięcie wydawnicze z zasłużoną oficyną. Podczas porządkowania grobów sędziwi państwo wspominają dawno zmarłych znajomych: Lotkę z `Drugiej zmiany`, panią Laurę z `Nokturnu`, panią Paulinę.
Gloryfikowani `żołnierze wyklęci` zrujnowali dzieciństwo Lotki i jej rodzeństwa (`Druga zmiana`).
Ksenofobia oddaliła panią Klaudię od Natalii na długie sześćdziesiąt siedem lat. Dwom cudzoziemkom kategorycznie zakazano kontaktów, żeby wspólnie nie stały się zagrożeniem dla narodowej jedności (wszystkie trzy opowiadania).
Szacunek dla matczynego poświęcenia i bezgranicznej miłości macierzyńskiej spycha w cień, tabuizuje los dzieci tych kobiet, które matkami być nie chciały. Przymuszone do macierzyństwa presją społeczną i religijną, spędziły życie na kłamstwie i udawaniu i wyładowywały bezsilną rozpacz i gniew na niewinnych ofiarach, groźbami i karami wymuszając dochowania wstydliwej tajemnicy. [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Oceń tę książkę:
Dodał: 