Whisper - tak Noa nazywa pięćsetletni dom na wsi, w którym wraz z matką ma spędzić wakacje. W starym budynku panuje dziwna atmosfera, jakby czaiło się w nim coś niesamowitego, wyczekującego, ale nikt poza Noą tego nie czuje. Nagle jednak rusza lawina wydarzeń... Najpierw spotkanie Davida, zielonookiego chłopaka ze wsi, na widok którego serce Noi bije szybciej. Potem seans spirytystyczny, który wszystko zmienia. David i Noa wywołują duchy. Zabawa ze szklanką przestaje być niewinna, gdy duch przemawia do nich naprawdę. Jest to duch zmarłej dziewczyny - Elizy, która twierdzi, że dokładnie trzydzieści lat temu została zamordowana na strychu Whispera. Noa i David są przerażeni - czy mieli halucynacje, czy może ten dom rzeczywiście skrywa tajemnicę zbrodni? I czym jest zagadkowy, ulubiony "klejnot" Elizy? Wszystkie ślady prowadzą w jedno miejsce - na zamknięty na cztery spusty strych domu. [edytuj opis]
"Lubię tę aurę ciemności, która go otacza. Lubię jego twarz, smutne oczy. Jest dziwnie piękny, niczym noc bez gwiazd."
Dodał: dona
Dodano: 30 VII 2011 (ponad 13 lat temu)
+60
"Zwierzanie się drugiemu człowiekowi jest (...) jak gra, w której albo wszystko się przegra, albo wygrywa. Ten drugi jest zawsze przeciwnikiem i dokładnie tak należy do traktować. Żaden gracz nie kładzie odkrytych kart na stole. Trzyma je w dłoni i wybiera, które wyrzucić pierwsze, a które zatrzymać do końca."
Dodał: lukrecjjja
Dodano: 21 III 2012 (ponad 13 lat temu)
+30
"Strach przed przepaścią jest w rzeczywistości tęsknotą. Tęsknotą żeby się w nią rzucić - albo rozłożyć ramiona i pofrunąć."
Dodał: friendsnika
Dodano: 08 III 2012 (ponad 13 lat temu)
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 