Chiaroscuro jest fikcyjną opowieścią opartą na prawdziwych przeżyciach jednego człowieka - od jego młodocianego idealizmu do emerytalnego stoicyzmu.
Ta pisana w formie pamiętnika książka jest pamiętnikiem tylko w swej części, opartej na odnalezionych kartkach starego dziennika. Wśród nich znajdujące się zapisy morskie z okresu wojennego są autentycznymi w formie i treści fragmentami dawnych notatek. Nie są jednak obiektywnym opisem rzeczywistości, lecz raczej subiektywną o niej refleksją autora.
Pozostała część opowieści składa się ze wspomnień zachowanych w pamięci autora lub jest produktem jego imaginacji. Pisana początkowo z zamiarem wydania prywatnie i w formie książki dla najbliższych, opowieść ta odtwarza prawdziwe, choć czasem pozornie przesadne, sukcesy rodziny emigranta, od jej zmagań z beznadziejnością politycznego wychodźstwa po intelektualne i materialne przezwyciężenie ironii losu.
Celem opowiadania jest ukazanie przez jednego z uczestników wydarzeń minionego okresu, jego interpretacji ówczesnej rzeczywistości, pisanej z dala od kraju, w przestarzałym już codziennym języku emigranta tamtych czasów.
Pierwszą wersję Chiaroscuro skończyłem pisać w dziewięćdziesiątą rocznicę swych urodzin. W obecnej postaci oddaję ją do rąk szerokiemu gronu czytelników.