-
Kategorie
- Biografie i dokument
- Biznes i ekonomia
- Czasopisma
- Dla dzieci
- Dla młodzieży
- Dom i ogród
- Edukacja
- Encyklopedie i leksykony
- Informatyka
- Inżynieria i technologia
- Język i nauka języków obcych
- Komiks
- Książka akademicka i fachowa
- Książka obcojęzyczna
- Książka regionalna
- Kuchnia i diety
- Literatura
- Medycyna
- Nauki humanistyczne
- Nauki ścisłe
- Nauki społeczne
- Podręczniki szkolne
- Poradniki
- Prawo
- Sztuka
- Wakacje i podróże
- Grupy
- Nowości
- Ranking
- Dodaj książkę
Kup książkę [edytuj książkę]
Edukacja alternatywna w XXI wieku
W czterech częściach książki zawarto kolejno: spory teoretyczne na temat definicji, rodzajów, ocen perspektyw rozwoju edukacji alternatywnej, modele i przykłady praktyk, uwarunkowania oraz relacje z badań. 45 autorów podejmuje się odpowiedzieć w swych artykułach na szereg pytań.
Łączy ich w myśleniu o edukacji alternatywnej jedno: nie godzą się na bezduszne regulacje administracyjne i na zaprzestanie poszukW czterech częściach książki zawarto kolejno: spory teoretyczne na temat definicji, rodzajów, ocen perspektyw rozwoju edukacji alternatywnej, modele i przykłady praktyk, uwarunkowania oraz relacje z badań. 45 autorów podejmuje się odpowiedzieć w swych artykułach na szereg pytań.
Łączy ich w myśleniu o edukacji alternatywnej jedno: nie godzą się na bezduszne regulacje administracyjne i na zaprzestanie poszukiwań lepszych rozwiązań dydaktycznych. W sposób, w jaki piszą o przedmiotowym problemie jest najlepszym dowodem na ich zaangażowanie w zagadnienie, a także dowodzą że operują językiem praktyki.
Ponieważ każdy z tekstów to zamknięty wywód, czytanie tak obszernej monografii nie nuży i nie ma konieczności zachowywania chronologii w obcowaniu z poszczególnymi wątkami.
Publikacja oferuje odbiorcy wiele ciekawych tekstów. Każdemu nauczycielowi zalecić warto artykuł autorstwa Wiesławy Martyniuk pt. „ Alternatywy dla formalnego obrazu szkoły jako instytucji w uczniowskich metaforach.” Dowiadujemy się z niego np., że uczniowie postrzegają szkołę jako nudny obowiązek, miejsce zniewolenia, rewii mody, lęku. Ich widzenie szkoły i sposób postrzegania nauczycieli nie są tożsame.
Dzięki tej monografii czytelnik może dokonać powtórki ze znanych koncepcji nauczania i wychowania jak również sięgnąć do myśli pedagogicznej mniej znanej. W tej grupie tekstów wyróżnić warto artykuł Marka Budajczaka „Metoda Carden – klasyczna amerykańska alternatywa edukacyjna.” Autor klarownie wyłuszcza założenia prezentowanej szkoły i odnosi się do problemu adaptacji i popularyzowania założeń na gruncie amerykańskim.
W części czwartej książki, gdzie zgromadzono wyniki badań dane nam będzie np. prześledzić historię programu edukacyjnego o nazwie Otwarta Akademia Umiejętności, zgłębić problem kształtowania wrażliwości na wartości etyczne metodami dramy, zapoznać się z opiniami dyrektorów placówek dydaktycznych na temat zaspokajania specjalnych potrzeb edukacyjnych uczniów.
Uzupełnieniem książki jest dołączona do niej płyta DVD. Zawarto na niej 10 plików wideo. Bohaterowie prezentowanych obrazów, dzielą się z widzem swoimi przemyśleniami i doświadczeniami z zakresu budowania demokracji szkolnej i alternatywnej edukacji. To niezwykle ciekawy materiał filmowy. Warto zapoznać z nimi rady pedagogiczne szkół.
„Edukacja alternatywna XXI wieku” stanowi niewątpliwie publikację wartą uwagi i refleksji.
iwań lepszych rozwiązań dydaktycznych. W sposób, w jaki piszą o przedmiotowym problemie jest najlepszym dowodem na ich zaangażowanie w zagadnienie, a także dowodzą że operują językiem praktyki.
Ponieważ każdy z tekstów to zamknięty wywód, czytanie tak obszernej monografii nie nuży i nie ma konieczności zachowywania chronologii w obcowaniu z poszczególnymi wątkami.
Publikacja oferuje odbiorcy wiele ciekawych tekstów. Każdemu nauczycielowi zalecić warto artykuł autorstwa Wiesławy Martyniuk pt. „ Alternatywy dla formalnego obrazu szkoły jako instytucji w uczniowskich metaforach.” Dowiadujemy się z niego np., że uczniowie postrzegają szkołę jako nudny obowiązek, miejsce zniewolenia, rewii mody, lęku. Ich widzenie szkoły i sposób postrzegania nauczycieli nie są tożsame.
Dzięki tej monografii czytelnik może dokonać powtórki ze znanych koncepcji nauczania i wychowania jak również sięgnąć do myśli pedagogicznej mniej znanej. W tej grupie tekstów wyróżnić warto artykuł Marka Budajczaka „Metoda Carden – klasyczna amerykańska alternatywa edukacyjna.” Autor klarownie wyłuszcza założenia prezentowanej szkoły i odnosi się do problemu adaptacji i popularyzowania założeń na gruncie amerykańskim.
W części czwartej książki, gdzie zgromadzono wyniki badań dane nam będzie np. prześledzić historię programu edukacyjnego o nazwie Otwarta Akademia Umiejętności, zgłębić problem kształtowania wrażliwości na wartości etyczne metodami dramy, zapoznać się z opiniami dyrektorów placówek dydaktycznych na temat zaspokajania specjalnych potrzeb edukacyjnych uczniów.
Uzupełnieniem książki jest dołączona do niej płyta DVD. Zawarto na niej 10 plików wideo. Bohaterowie prezentowanych obrazów, dzielą się z widzem swoimi przemyśleniami i doświadczeniami z zakresu budowania demokracji szkolnej i alternatywnej edukacji. To niezwykle ciekawy materiał filmowy. Warto zapoznać z nimi rady pedagogiczne szkół.
„Edukacja alternatywna XXI wieku” stanowi niewątpliwie publikację wartą uwagi i refleksji.
Edukacja alternatywna rodzi liczne dylematy zarówno w teorii, jak i w praktyce, dlatego każda okazja do wymiany poglądów, idei, prezentacji rozwiązań teoretycznych i praktycznych, do prowadzenia sporów czy wzmacniania własnych celów i rodzajów zaangażowania – będzie wpisywać się w dobro wspólne, z którego w kolejnych latach będą mogli korzystać inni, choć i nam zapewne ten udział przyda się do czegoś istotnego (zapewne tu i teraz trudnego do wymienienia). Spór o pedagogikę i edukację alternatywną jest podtrzymywany w wielu publikacjach teoretyków i praktyków oświatowych, podczas konferencji, sesji, w mediach oraz w programach i w treściach kształcenia nauczycieli czy wychowawców, ponieważ jest on symptomem nieustającej walki o wolność w kształceniu i wychowaniu młodego pokolenia.
Upominanie się różnych podmiotów oświatowych o prawo do niezależnej myśli i praktyki edukacyjnej jest dla jednych dopominaniem się przede wszystkim o podstawowe prawo człowieka do bycia sobą w każdej sytuacji, do bycia prawdziwym, indywiduum; dla innych zaś – wołaniem o powrót do źródeł i tradycji szkoły jako instytucji wszechwładzy i wszechwiedzy. […]
Mamy nadzieję, że kolejny monograficzny tom studiów z pedagogiki alternatywnej uruchomi i podtrzyma debatę na jej temat. Zachęcamy do dyskusji, wymiany myśli, poglądów i nowych podejść do edukacji.
Zbyszko Melosik i Bogusław Śliwerski
[edytuj opis]
Łączy ich w myśleniu o edukacji alternatywnej jedno: nie godzą się na bezduszne regulacje administracyjne i na zaprzestanie poszukW czterech częściach książki zawarto kolejno: spory teoretyczne na temat definicji, rodzajów, ocen perspektyw rozwoju edukacji alternatywnej, modele i przykłady praktyk, uwarunkowania oraz relacje z badań. 45 autorów podejmuje się odpowiedzieć w swych artykułach na szereg pytań.
Łączy ich w myśleniu o edukacji alternatywnej jedno: nie godzą się na bezduszne regulacje administracyjne i na zaprzestanie poszukiwań lepszych rozwiązań dydaktycznych. W sposób, w jaki piszą o przedmiotowym problemie jest najlepszym dowodem na ich zaangażowanie w zagadnienie, a także dowodzą że operują językiem praktyki.
Ponieważ każdy z tekstów to zamknięty wywód, czytanie tak obszernej monografii nie nuży i nie ma konieczności zachowywania chronologii w obcowaniu z poszczególnymi wątkami.
Publikacja oferuje odbiorcy wiele ciekawych tekstów. Każdemu nauczycielowi zalecić warto artykuł autorstwa Wiesławy Martyniuk pt. „ Alternatywy dla formalnego obrazu szkoły jako instytucji w uczniowskich metaforach.” Dowiadujemy się z niego np., że uczniowie postrzegają szkołę jako nudny obowiązek, miejsce zniewolenia, rewii mody, lęku. Ich widzenie szkoły i sposób postrzegania nauczycieli nie są tożsame.
Dzięki tej monografii czytelnik może dokonać powtórki ze znanych koncepcji nauczania i wychowania jak również sięgnąć do myśli pedagogicznej mniej znanej. W tej grupie tekstów wyróżnić warto artykuł Marka Budajczaka „Metoda Carden – klasyczna amerykańska alternatywa edukacyjna.” Autor klarownie wyłuszcza założenia prezentowanej szkoły i odnosi się do problemu adaptacji i popularyzowania założeń na gruncie amerykańskim.
W części czwartej książki, gdzie zgromadzono wyniki badań dane nam będzie np. prześledzić historię programu edukacyjnego o nazwie Otwarta Akademia Umiejętności, zgłębić problem kształtowania wrażliwości na wartości etyczne metodami dramy, zapoznać się z opiniami dyrektorów placówek dydaktycznych na temat zaspokajania specjalnych potrzeb edukacyjnych uczniów.
Uzupełnieniem książki jest dołączona do niej płyta DVD. Zawarto na niej 10 plików wideo. Bohaterowie prezentowanych obrazów, dzielą się z widzem swoimi przemyśleniami i doświadczeniami z zakresu budowania demokracji szkolnej i alternatywnej edukacji. To niezwykle ciekawy materiał filmowy. Warto zapoznać z nimi rady pedagogiczne szkół.
„Edukacja alternatywna XXI wieku” stanowi niewątpliwie publikację wartą uwagi i refleksji.
iwań lepszych rozwiązań dydaktycznych. W sposób, w jaki piszą o przedmiotowym problemie jest najlepszym dowodem na ich zaangażowanie w zagadnienie, a także dowodzą że operują językiem praktyki.
Ponieważ każdy z tekstów to zamknięty wywód, czytanie tak obszernej monografii nie nuży i nie ma konieczności zachowywania chronologii w obcowaniu z poszczególnymi wątkami.
Publikacja oferuje odbiorcy wiele ciekawych tekstów. Każdemu nauczycielowi zalecić warto artykuł autorstwa Wiesławy Martyniuk pt. „ Alternatywy dla formalnego obrazu szkoły jako instytucji w uczniowskich metaforach.” Dowiadujemy się z niego np., że uczniowie postrzegają szkołę jako nudny obowiązek, miejsce zniewolenia, rewii mody, lęku. Ich widzenie szkoły i sposób postrzegania nauczycieli nie są tożsame.
Dzięki tej monografii czytelnik może dokonać powtórki ze znanych koncepcji nauczania i wychowania jak również sięgnąć do myśli pedagogicznej mniej znanej. W tej grupie tekstów wyróżnić warto artykuł Marka Budajczaka „Metoda Carden – klasyczna amerykańska alternatywa edukacyjna.” Autor klarownie wyłuszcza założenia prezentowanej szkoły i odnosi się do problemu adaptacji i popularyzowania założeń na gruncie amerykańskim.
W części czwartej książki, gdzie zgromadzono wyniki badań dane nam będzie np. prześledzić historię programu edukacyjnego o nazwie Otwarta Akademia Umiejętności, zgłębić problem kształtowania wrażliwości na wartości etyczne metodami dramy, zapoznać się z opiniami dyrektorów placówek dydaktycznych na temat zaspokajania specjalnych potrzeb edukacyjnych uczniów.
Uzupełnieniem książki jest dołączona do niej płyta DVD. Zawarto na niej 10 plików wideo. Bohaterowie prezentowanych obrazów, dzielą się z widzem swoimi przemyśleniami i doświadczeniami z zakresu budowania demokracji szkolnej i alternatywnej edukacji. To niezwykle ciekawy materiał filmowy. Warto zapoznać z nimi rady pedagogiczne szkół.
„Edukacja alternatywna XXI wieku” stanowi niewątpliwie publikację wartą uwagi i refleksji.
Edukacja alternatywna rodzi liczne dylematy zarówno w teorii, jak i w praktyce, dlatego każda okazja do wymiany poglądów, idei, prezentacji rozwiązań teoretycznych i praktycznych, do prowadzenia sporów czy wzmacniania własnych celów i rodzajów zaangażowania – będzie wpisywać się w dobro wspólne, z którego w kolejnych latach będą mogli korzystać inni, choć i nam zapewne ten udział przyda się do czegoś istotnego (zapewne tu i teraz trudnego do wymienienia). Spór o pedagogikę i edukację alternatywną jest podtrzymywany w wielu publikacjach teoretyków i praktyków oświatowych, podczas konferencji, sesji, w mediach oraz w programach i w treściach kształcenia nauczycieli czy wychowawców, ponieważ jest on symptomem nieustającej walki o wolność w kształceniu i wychowaniu młodego pokolenia.
Upominanie się różnych podmiotów oświatowych o prawo do niezależnej myśli i praktyki edukacyjnej jest dla jednych dopominaniem się przede wszystkim o podstawowe prawo człowieka do bycia sobą w każdej sytuacji, do bycia prawdziwym, indywiduum; dla innych zaś – wołaniem o powrót do źródeł i tradycji szkoły jako instytucji wszechwładzy i wszechwiedzy. […]
Mamy nadzieję, że kolejny monograficzny tom studiów z pedagogiki alternatywnej uruchomi i podtrzyma debatę na jej temat. Zachęcamy do dyskusji, wymiany myśli, poglądów i nowych podejść do edukacji.
Zbyszko Melosik i Bogusław Śliwerski
[edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Komentarze użytkowników Facebooka
[edytuj informacje]O książce
| Wydawnictwo: | Oficyna Wydawnicza Impuls |
| Rok wydania: | 2010 |
| ISBN: | 978-83-7587-436-5 |
| Ocena: | - |
| Liczba głosów: | - |
Oznacz książkę jako:
 Przeczytana |
 Planuję przeczytać |
 Ulubiona |
 Teraz czytam |
Oceń tę książkę:
Dodał: 
[edytuj tagi]Tagi
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Czytelnicy
Pokaż osoby, które tę książkę:
| Przeczytały |
Planują przeczytać |
| Lubią |
Teraz czytają |
- Dodatki
- Widgets (Gadżety)
- Wypracowania
© 2009-2024 by Webook.pl | Autorzy serwisu nie ponoszą odpowiedzialności za treści publikowane przez użytkowników (GNU FDL). |
Online: 511