Nie da się określić jednoznacznie źródła tych wierszy. Są jak woda tajemniczo wypływająca spod skały, jak powietrze, którym się oddycha, nie zauważając go, tym bardziej składu. Korzystają one z indywidualnej stylizacji autora i swoistej rytmizacji, meliczności - nawiązują do anonimowych pieśni, używają słów i figur od niechcenia, bez planu, jakby ich autor głośno gawędził w kręgu ogniska, biesiady, uczniów. Dają się skojarzyć z przypowieścią, balladą, fraszką, biogramem, monologiem, dialogiem, bajką zwierzęcą, listem polemiką, nawet krótką notatką interwencyjną. Słowem, te poetyckie formy wypełniają przestrzeń stylistyczną pomiędzy impresyjną liryką czystą i pisarstwem użytkowym. Niosą bowiem to wszystko, co niegdyś było rodzajem dziennika intymnego, w tym wypadku - diariusza człowieka czynnego, o aktywnej wyobraźni, wtajemniczonego w sprawy ciała i ducha. [edytuj opis]
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: