W Polsce żyjemy raczej w kulturze chrześcijańskiej a nawet katolickiej ale są ludzie i ruchy społeczne, które odwołują się do pierwotnej religii Słowian zwanej rodzimowierczą. Z perspektywy chrześcijańskiej jest to religia pogańska i o tym właśnie opowiada niniejsza książka autorstwa We Lesa, o religii pogańskiej od dawnych dziejów do współczesności. Religia nieodparcie wiąże się z codzienną kulturą społeczności, w której panuje. Zatem religia pogańska to także codzienna kultura. Dzisiaj jeszcze w kulturze polskiej znaleźć możemy zwyczaje i obrzędy ściśle związane z religią i kulturą pogańską, co uświadamia nam autor tej książki. Na przykład tradycja Śmigus-dyngus czy zwyczaj przenoszenia żony przez próg domu albo nie witanie się przez próg to wszystko tradycje mające swoje źródło w religii słowiańskiej – pogańskiej. Także wiele dat świąt chrześcijańskich przypada na daty świąt pogańskich. Tak jest z Bożym Narodzeniem i Wielkanocą. Również dzisiejsze miejsca kultu chrześcijańskiego to pierwotnie miejsca święte dla słowiańskich pogan. Kościoły i klasztory budowano w miejscach kultu pogańskiego aby tym łatwiej schrystianizować pogańską ludność Polski. We Les w swej książce prezentuje wyznanie neopoganina a więc swoją drogę do religii pogańskiej i swoją fascynacje wszelkimi religiami pogańskimi. Niezależnie od neopogańskiego przesłania książka przedstawia dosyć ciekawe fakty z historii religii i kultury. Z tego powodu polecam książkę Religie a realia. Przez wieki minione do współczesności szczególnie dla wielbicieli literatury faktu.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: