Karol Berger proponuje w swoim dziele, sytuującym się na pograniczu rozprawy naukowej i eseju, autorską koncepcję teorii sztuki. Uderza w niej przede wszystkim odważne przekroczenie tradycyjnego pytania estetyki: czym jest sztuka?, i przejście do pytania o zupełnie innym ciężarze gatunkowym, niemal prowokacyjnego: po co nam sztuka? Co jest lub powinno być jej funkcją, by w ogóle miała dla nas znaczenie, byśmy chcieli się nią zajmować? Ale to nie jedyna zmiana estetycznej perspektywy. Autor w swoich rozważaniach uprzywilejowuje w miejsce malarstwa i literatury, zazwyczaj skupiających uwagę estetyków muzykę. Czyni tak, ponieważ jego zdaniem muzyka ukazuje najważniejsze problemy społecznej i historycznej sytuacji sztuki nowoczesnej w sposób szczególnie radykalny, ostry i wyraźny, umożliwia najlepszy wgląd w sytuację sztuki nowoczesnej. [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: