Oscar Wilde, André Gide, Paul Léautaud - trzej pisarze, trzy indywidualności, trzy różne drogi życiowe. Postaci ciekawe, tragiczne, bulwersujące, kontrowersyjne. Odważne w życiu i literaturze, poszukujące własnej tożsamości w rozdarciu między religią a erotyką.W czasach, gdy w Polsce dokonywała się transformacja polityczna, Kazimierz Brandys chciał włączyć się do dyskusji o kształcie demokracji. Jako pisarz odwołał się w tym celu do literatury. Zafascynowany życiem i twórczością owych trzech literackich nonkonformistów postanowił przedstawić ich sylwetki, by przypomnieć, że w prawdziwie wolnym państwie najważniejszy powinien być człowiek. Eseje, wydane po raz pierwszy w Londynie w roku 1991, mogą służyć jako memento w dobie homogenizacji kultury, gdy zwyciężają tendencje do ograniczenia wolności jednostki według różnych kluczy, kiedy dokonują się próby unifikacji wszystkich i wszystkiego, gdy dochodzi do głosu ludzkie pragnienie, by dostosować się do innych, co z kolei prowadzi do utraty indywidualności. [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: