Z siedmiu krótkich utworów wyłania się portret osoby rozdwojonej i zalęknionej. Bezimienna bohaterka o biografii autorki z powodu włoskiego ojca żyje w dwu światach - lepszym i piękniejszym (Mediolan) oraz gorszym i brzydszym (Warszawa). Chłód emocjonalny matki wynika z tego, że "przeszłości jest za dużo". Co to znaczy? Matka była więźniarką obozu koncentracyjnego. "Było, minęło (...). Kto, zamiast rozpamiętywać to, co utracone, zabrał się szybko do roboty, mógł mieć nadzieję, że prędzej zapomni (...). Przypadki ludzi zrozpaczonych i wykolejonych kwitowano wzgardliwą ciszą. Żałoba na nikim nie robiła wrażenia, słabość budziła zażenowanie, w cenie była nienawiść i pogarda, zaciśnięte pięści sugerowały godną szacunku siłę charakteru". Piekło kacetu "utwardziło" tedy matkę i jednocześnie zdewastowało życie córki. [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Oceń tę książkę:
Dodał: 