"Dziwna rzecz: słowa. Potrafią przygnieść bardziej niż kamienie. Raz wypowiedziane, leżą już potem pod ręką, nie trzeba nawet schylać się, żeby nimi rzucić. Rzucałem na oślep, ale trafiałem wciąż tylko w siebie samego. Coraz boleśniej. I coraz jaśniej widziałem, że to wszystko nie jest jednak, niestety, jakąś tam historią z książki, którą można w każdej chwili odłożyć, jeśli staje się zbyt smutna…"
Dodał: edziulka
Dodano: 24 XII 2010 (ponad 14 lat temu)
