Piękna katastrofa

"Zasłonił mnie ramieniem i zaczął przepychać się przez tłumek, który zebrał się przed gabinetem.
-Z drogi, ludzie! Przepuśćcie nieszczęsną kobietę ze straszliwie zniekształconym, przerośniętym mózgiem! Jest genialna!"

"— Randka z Parkerem nie spełniła twoich oczekiwań, za to uśmiechnęłaś się, kiedy zadzwonił Travis. Naprawdę jesteś tak tępa?
— Nie uśmiechnęłam się — zaprzeczyłam. — Jedzie tu. Zaczekasz na niego na zewnątrz i powiesz mu, że poszłam spać?
— Uśmiechnęłaś się. I nie, sama mu powiedz.
— Jasne, Mare, zejdę na dół i osobiście powiem mu, że śpię. To go z pewnością przekona"

"— Do jutra, Abs.
Pomachałam mu na pożegnanie i przez moment patrzyłam za nim, kiedy schodził po schodach.
— Pa.
I znów, gdy tylko przekręciłam gałkę, drzwi do mieszkania otworzyły się i poleciałam do przodu, tracąc równowagę. Travis złapał mnie w ostatniej chwili.
— Mógłbyś przestać? — spytałam, zamykając za sobą drzwi.
— Abs? — zadrwił. — Co to, trening fitnessu?
— Lepsze to niż Gołąbek — odcięłam się z równą dozą szyderstwa. — Wkurzający ptak, który sra na chodniki."