„Monografia autorstwa dr. Marcina Zwolskiego, pracownika Oddziałowego Biura Edukacji Publicznej IPN w Białymstoku, opisuje więzienie w Białymstoku w najbardziej złowrogim okresie jego istnienia: w latach wprowadzania przemocą systemu komunistycznego w Polsce oraz okresie „terroru powszechnego” , kiedy usiłowano przeszczepić na grunt polski stalinizm. Spośród 40–50 tys. osób, które znalazły się wówczas w jego murach, na ponad 300 wykonano wyroki śmierci, 87 zmarło z innych przyczyn, również w wyniku brutalnych śledztw. Te dane sytuują je wśród kilku najbardziej złowrogich placówek więziennych w Polsce Ludowej. Jednak martyrologia osadzonych, choć obecna w książce, nie stanowi jej głównej osi. Autor, w sposób interesujący i kompetentny, opisuje życie więzienne od środka, z perspektywy funkcjonariuszy i uwięzionych, wraz z ich dramatami, ale i małymi radościami, które pozwalały skazanym przetrwać najtrudniejszy czas. W opisie tym jak w soczewce skupia się także najbardziej charakterystyczny dla regionu konflikt polityczno-narodowościowy, istniejący poza więziennym murem między Polakami i Białorusinami. Na przykładzie białostockiego więzienia widać, w jaki sposób konflikt ten był wykorzystywany przez władze i w jak dramatyczny sposób przekładał się na los więźniów.
Niniejsze studium – książkowa wersja rozprawy doktorskiej obronionej przez Autora w 2010 r. na Uniwersytecie w Białymstoku – jest zarazem 12 tomem w serii wydawniczej Oddziału IPN w Białymstoku. Praca ta w wydatnym stopniu wzbogaca naukowy dorobek Oddziału, który na przestrzeni dziesięciu lat swego istnienia stał się najważniejszą regionalną placówką badawczą wojennych i powojennych dziejów Polski północno-wschodniej”.
Ze „Wstępu” prof. dr. hab. Cezarego Kukli [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: