Spory rozgłos zyskała sobie swego czasu programowa książka Damroscha We Scholars: Changing the Culture of University (1995), w której analizował takie zjawiska, jak izolacjonizm i wąska specjalizacja poszczególnych dyscyplin w obrębie nauk humanistycznych i społecznych, a także etos samotności uczonego i kult pracy indywidualnej, postulując jednocześnie większy udział pracy zespołowej w badaniach naukowych. W Mityngach myśli ten sam temat zrealizował na sposób komediowy, wykreowując przy okazji nowy gatunek narracji akademickiej, mianowicie połączenie fikcji powieściowej z heurystycznym dialogiem o proweniencji platońskiej. Brzmi to poważnie, ale jest nieskończenie zabawne, pod warunkiem, że odbiorca posiada nienajgorszą orientację we współczesnych teoriach i metodologiach. Oto bowiem na czterech kolejnych konferencjach komparatystów z całego świata spotyka się czworo znajomych „ trzech profesorów i jedna profesorka” o bardzo różnych, wręcz konkurencyjnych orientacjach badawczych, osobowościach i stylach życia. Z tych spotkań i dyskusji tytułowych mityngów myśli wyłania się hałaśliwy wielogłos współczesnej humanistyki. [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: