-
Kategorie
- Biografie i dokument
- Biznes i ekonomia
- Czasopisma
- Dla dzieci
- Dla młodzieży
- Dom i ogród
- Edukacja
- Encyklopedie i leksykony
- Informatyka
- Inżynieria i technologia
- Język i nauka języków obcych
- Komiks
- Książka akademicka i fachowa
- Książka obcojęzyczna
- Książka regionalna
- Kuchnia i diety
- Literatura
- Medycyna
- Nauki humanistyczne
- Nauki ścisłe
- Nauki społeczne
- Podręczniki szkolne
- Poradniki
- Prawo
- Sztuka
- Wakacje i podróże
- Grupy
- Nowości
- Ranking
- Dodaj książkę
Kup książkę [edytuj książkę]
Podróżnik stulecia
Obdarzony iskrą bożą. Literatura XXI w. będzie należała do Neumana oraz do kilku podobnych mu braci krwi. Roberto Bolaño
Nie można w życiu być całkowicie w jednym miejscu
ani z żadnego miejsca nie da się wyjechać do końca.
Miasto przypominające labirynt, z którego nie sposób się wydostać. Enigmatyczny podróżnik, który ma właśnie wyjechać, gdy niespodziewanie zatrzymuje go niezwykła postać, na zawsze zmieniając jego przeznaczenie.
Podróżnik stulecia to zaskakująca opowieść ukazująca wiek XIX z perspektywy wieku XXI. Andrés Neuman tworzy kulturową mozaikę podporządkowaną emocjonującej fabule, pełnej intryg, humoru oraz fascynujących postaci, a wszystko to za pomocą pełnego świeżości stylu, który czaruje dojrzałością językową i plastycznością wyrazu. Całości dopełnia literatura i niezapomniana miłość, której płomień z taką samą dzikością trawił będzie łóżko, co książki, a także zmyślony świat, w którym jak w soczewce skupiają się konflikty nowoczesnej Europy.
Fragment z książki:
W drodze powrotnej do domu pan Gottlieb i jego córka przeszli przez plac Targowy. Nagle Sophie się zatrzymała, wysunęła rękę z uścisku ojca i podeszła na skraj placu, zwabiona słodką zmęczoną melodią owego starego instrumentu, na który wcześniej nieraz zwracała uwagę podczas spaceru. Kataryniarz wykręcał mazurka, na trzecią część taktu unosząc siwiejącą brew. Na wprost kataryniarza, zadowolony, promienny, zawieszony pomiędzy dwoma rodzajami muzyki, Hans obserwował obserwującą Sophie. Tak naprawdę nie spuszczał z niej wzroku, odkąd wyszła z kościoła, ale jej rozmowa z ojcem Pigherzogiem za bardzo się przeciągała i nie znalazł już pretekstu ani możliwości, aby dłużej tam stać, w odległości kilku metrów, czekając na okazję, by się z nią przywitać. Dał zatem za wygraną i poszedł na plac, aby zobaczyć się z kataryniarzem. A teraz Sophie, w tej jednej chwili, gdy on przestał jej szukać, podeszła, przesyłając mu uśmiech i pozdrawiając skinieniem głowy. Hans w milczeniu odpowiedział jej tym samym gestem i w rytm potoczystego mazurka kontemplował bezkarnie jej biały kark, jej palce splecione za plecami.
[edytuj opis]
Nie można w życiu być całkowicie w jednym miejscu
ani z żadnego miejsca nie da się wyjechać do końca.
Miasto przypominające labirynt, z którego nie sposób się wydostać. Enigmatyczny podróżnik, który ma właśnie wyjechać, gdy niespodziewanie zatrzymuje go niezwykła postać, na zawsze zmieniając jego przeznaczenie.
Podróżnik stulecia to zaskakująca opowieść ukazująca wiek XIX z perspektywy wieku XXI. Andrés Neuman tworzy kulturową mozaikę podporządkowaną emocjonującej fabule, pełnej intryg, humoru oraz fascynujących postaci, a wszystko to za pomocą pełnego świeżości stylu, który czaruje dojrzałością językową i plastycznością wyrazu. Całości dopełnia literatura i niezapomniana miłość, której płomień z taką samą dzikością trawił będzie łóżko, co książki, a także zmyślony świat, w którym jak w soczewce skupiają się konflikty nowoczesnej Europy.
Fragment z książki:
W drodze powrotnej do domu pan Gottlieb i jego córka przeszli przez plac Targowy. Nagle Sophie się zatrzymała, wysunęła rękę z uścisku ojca i podeszła na skraj placu, zwabiona słodką zmęczoną melodią owego starego instrumentu, na który wcześniej nieraz zwracała uwagę podczas spaceru. Kataryniarz wykręcał mazurka, na trzecią część taktu unosząc siwiejącą brew. Na wprost kataryniarza, zadowolony, promienny, zawieszony pomiędzy dwoma rodzajami muzyki, Hans obserwował obserwującą Sophie. Tak naprawdę nie spuszczał z niej wzroku, odkąd wyszła z kościoła, ale jej rozmowa z ojcem Pigherzogiem za bardzo się przeciągała i nie znalazł już pretekstu ani możliwości, aby dłużej tam stać, w odległości kilku metrów, czekając na okazję, by się z nią przywitać. Dał zatem za wygraną i poszedł na plac, aby zobaczyć się z kataryniarzem. A teraz Sophie, w tej jednej chwili, gdy on przestał jej szukać, podeszła, przesyłając mu uśmiech i pozdrawiając skinieniem głowy. Hans w milczeniu odpowiedział jej tym samym gestem i w rytm potoczystego mazurka kontemplował bezkarnie jej biały kark, jej palce splecione za plecami.
[edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Komentarze użytkowników Facebooka
[edytuj informacje]O książce
| Wydawnictwo: | Dobra literatura |
| Rok wydania: | 2011 |
| ISBN: | 978-83-930559-7-5 |
| Ocena: | - |
| Liczba głosów: | - |
Oznacz książkę jako:
 Przeczytana |
 Planuję przeczytać |
 Ulubiona |
 Teraz czytam |
Oceń tę książkę:
Dodał: 
[edytuj tagi]Tagi
Czytelnicy
Pokaż osoby, które tę książkę:
| Przeczytały |
Planują przeczytać |
| Lubią |
Teraz czytają |
- Dodatki
- Widgets (Gadżety)
- Wypracowania
© 2009-2024 by Webook.pl | Autorzy serwisu nie ponoszą odpowiedzialności za treści publikowane przez użytkowników (GNU FDL). |
Online: 515