To 14 mów wygłoszonych w 44 i 43 r. p.n.e. w senacie i przed ludem przeciw dążącemu (wzorem Cezara) do dyktatury Markowi Antoniuszowi. Namiętne i pełne obelg, to znów patetyczne i nastrojowe, wzywały do ratowania ginącej republiki, ustroju, który Cyceronowi wydawał się jedynym ustrojem, w jakim warto było żyć. Swoje wystąpienia autor przypłacił życiem: odciętą prawą rękę i głowę Cycerona siepacze dostarczyli Antoniuszowi. [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 