Pierwsza część powieści bardzo mi się podobała. Opis rewolucji i ukazanie dorastającego głównego bohatera było ciekawe. Gorzej już było z resztą. O ile pierwsza część czytałam z ciekawością, dalsza część była dla mnie nużąca.
Uwielbiam dzieła Żeromskiego, choć fakt faktem - ciężko się je czyta, co jest minusem, zwłaszcza, że niektóre z pozycji są lekturami.
Tę książkę już szczególnie sobie ukochałam. Nawet nie wiem do końca, dlaczego - przecież to ot taka sobie opowiastka o dojrzewającym chłopcu, któremu buzują hormony. A jednak coś mnie w niej ujęło.
