Policja była pierwszym dramatem Sławomira Mrożka. Napisana w 1958 r., znana jest również pod tytułem Policjanci.
Akcja dramatu toczy się w nieokreślonym kraju, rządzonym przez Infanta i jego wuja regenta. Ostatni z więźniów politycznych widząc, że lojalność wobec władzy jest powszechna, postanawia również podpisać deklarację lojalności. Wprawia to w popłoch Naczelnika Policji. Wszak teraz jej istnienie stoi pod znakiem zapytania. Sierżant próbuje w przebraniu wywołać ekscesy na ulicach miasta. Prowokacja jest jednak nieudana. Naczelnik namawia Sierżanta, aby ten wzniósł antypaństwowe hasło i stał się nowym "ostatnim" politycznym więźniem. Sierżant zostaje aresztowany. Do więzienia przybywają Generał i Adiutant, którym jest ostatni Więzień. Ponieważ Generał nie wierzy w winę Sierżanta, Naczelnik - pod wpływem sugestii Adiutanta - namawia go, aby dokonał zamachu na Generała. Tak też się dzieje. Chociaż zamach był nieudany, to jednak obfitował w poważne konsekwencje. Wszyscy policjanci wzajemnie się aresztują, a dramat kończy okrzyk Sierżanta: "Niech żyje wolność".
Tak więc przedmiotem drwiny stała się tu instytucja, która powołana do utrzymania porządku, sama produkuje wywrotowe myśli i działania, by usprawiedliwić konieczność swojego istnienia. Jest Policja dramatem o kryzysie instytucji państwa, o zagrożeniach, jakie niesie z sobą państwo totalitarne. Ale jest również dramatem o zagrożeniach tkwiących w jednostce ludzkiej, która, powodowana egoizmem, zdolna jest do podejmowania najbardziej irracjonalnych działań.
Akcja Policji może dziać się wszędzie, odsłaniane bowiem w dramacie napięcia mają charakter powszechny. Temu też należy przypisać fakt, iż jest Policja jednym z częściej wystawianych dramatów Mrożka, nie tylko w Polsce, ale również za granicą.
(Bogdan Zeler)
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: