Wyobraźcie sobie, że musicie przewinąć noworodka z opaską na oczach. Albo że idziecie na spacer ruchliwą ulicą z niemowlęciem w nosidełku i nadzieją, że nie wpadniecie na słup. Wtedy zaczniecie postrzegać ojcostwo tak, jak widzi je Ryan Knighton. A ściślej mówiąc - jak go nie widzi.
W tej wzruszającej i zabawnej autobiografii niewidomego taty zostaje odkryta tajemnica magicznej więzi łączącej rodziców i dziecko, zanim jeszcze pojawią się słowa.
"Bicie serca właściwie samo mnie znalazło. Obudziła moją echolokację, stukając jak mała laska, i pozwoliło, żebym usłyszał się w roli ojca. Odrobinkę. A potem Andrea wyłączyła sprzęt i dziecko, znów dalekie i ukryte, zniknęło z powrotem w Tracy. W ten właśnie sposób pojawia się w czasie ciąży ojcostwo. Pojawia się i znika. Mocno, a potem lekko. Konkret, a potem abstrakcja."
Dodał: rasmusska
Dodano: 22 II 2012 (ponad 13 lat temu)
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: