-
Kategorie
- Biografie i dokument
- Biznes i ekonomia
- Czasopisma
- Dla dzieci
- Dla młodzieży
- Dom i ogród
- Edukacja
- Encyklopedie i leksykony
- Informatyka
- Inżynieria i technologia
- Język i nauka języków obcych
- Komiks
- Książka akademicka i fachowa
- Książka obcojęzyczna
- Książka regionalna
- Kuchnia i diety
- Literatura
- Medycyna
- Nauki humanistyczne
- Nauki ścisłe
- Nauki społeczne
- Podręczniki szkolne
- Poradniki
- Prawo
- Sztuka
- Wakacje i podróże
- Grupy
- Nowości
- Ranking
- Dodaj książkę
Kup książkę [edytuj książkę]
Zaginione białe plemiona. Podróż w poszukiwaniu zapomnianych mniejszości
Są nimi na przykład Burgowie ze Sri Lanki, enklawa Holendrów, którzy pozostali na wschodzie kraju, po tym jak Wielka Brytania pokonała Królestwo Holandii około 1800 roku. Albo brazylijscy Confederados, którzy po wojnie secesyjnej wyemigrowali z południa Stanów Zjednoczonych. Na Gwadelupie Orizio odkrył żyjących kazirodczo Matignonów, na Haiti poznał Polaków, a w Namibii tajemniczy lud Basterów. Ci zielonoocy, jasnoskórzy, z wyglądu lekko orientalni potomkowie Buszmenów i Burów uciekli z brytyjskiej Kolonii Przylądkowej i osiedlili się na pustkowiach Afryki Południowo-Zachodniej Przetrwali, a z czasem ich społeczność zaczęła żywo się rozwijać. Słynęli z pobożności, prawości i odwagi oraz piękna swoich kobiet.
Pełen fascynujących informacji opis historii i tradycji tych zapomnianych ludów jest przykładem najlepszej prozy podróżniczej ostatnich lat i czyni z książki Orizia arcyciekawe oraz wyjątkowo ważne dzieło.
"Książka Riccarda Orizio jest tak fascynująca przede wszystkim dlatego, że autor koncentruje się nie na tym, co stanowiło motor kolonializmu, ale na dawnych przygodach i opowieściach. Odkrywa przy tym (bardzo często po raz pierwszy) wiele szczegółów dotyczących osobistych losów swoich bohaterów. Dzięki temu książka zyskuje bardzo emocjonalny, ludzki ton. To właśnie czyni ją, moim zdaniem, książką bardzo humanistyczną. Traktuje o ginących miejscach i ginących wspólnotach; o tych, którzy żyją wśród starych ludzi, starych mebli, starych werand, starych książek. Pokazuje ich w kokonie tego, co już minęło. Pokazuje, jak wiele w ich życiu nostalgii, wspomnień, smutku, jak bardzo niezdolni są do nawiązania kontaktu z nową rzeczywistością."
Ze wstępu Ryszarda Kapuścińskiego
"Gdy odwiedziłem Cazale w lutym 2009 roku, Amon Frémon, kapłan — pamiętny rozmówca Orizia — już od kilku lat nie żył. Po jego chacie i po peristil, w którym odprawiał obrzędy vodou, nie pozostał kamień na kamieniu. Pamiętamy z Pana Tadeusza tego dziada żebrzącego, który okazywał się dawnym ‘legijonistą’ i który — po powrocie z San Domingo — ‘dziwniejsze od baśni historyje gadał’. Ale dzięki książce Orizia możemy teraz odbyć podróż w drugą stronę i nareszcie usłyszeć głos i legendę Amona Frémona, naszego rodaka, Poloné Nwa, czarnego Polaka — członka zaginionego w lasach Haiti i zapomnianego w ojczyźnie plemienia."
prof. Leszek Kolankiewicz
[edytuj opis]
Pełen fascynujących informacji opis historii i tradycji tych zapomnianych ludów jest przykładem najlepszej prozy podróżniczej ostatnich lat i czyni z książki Orizia arcyciekawe oraz wyjątkowo ważne dzieło.
"Książka Riccarda Orizio jest tak fascynująca przede wszystkim dlatego, że autor koncentruje się nie na tym, co stanowiło motor kolonializmu, ale na dawnych przygodach i opowieściach. Odkrywa przy tym (bardzo często po raz pierwszy) wiele szczegółów dotyczących osobistych losów swoich bohaterów. Dzięki temu książka zyskuje bardzo emocjonalny, ludzki ton. To właśnie czyni ją, moim zdaniem, książką bardzo humanistyczną. Traktuje o ginących miejscach i ginących wspólnotach; o tych, którzy żyją wśród starych ludzi, starych mebli, starych werand, starych książek. Pokazuje ich w kokonie tego, co już minęło. Pokazuje, jak wiele w ich życiu nostalgii, wspomnień, smutku, jak bardzo niezdolni są do nawiązania kontaktu z nową rzeczywistością."
Ze wstępu Ryszarda Kapuścińskiego
"Gdy odwiedziłem Cazale w lutym 2009 roku, Amon Frémon, kapłan — pamiętny rozmówca Orizia — już od kilku lat nie żył. Po jego chacie i po peristil, w którym odprawiał obrzędy vodou, nie pozostał kamień na kamieniu. Pamiętamy z Pana Tadeusza tego dziada żebrzącego, który okazywał się dawnym ‘legijonistą’ i który — po powrocie z San Domingo — ‘dziwniejsze od baśni historyje gadał’. Ale dzięki książce Orizia możemy teraz odbyć podróż w drugą stronę i nareszcie usłyszeć głos i legendę Amona Frémona, naszego rodaka, Poloné Nwa, czarnego Polaka — członka zaginionego w lasach Haiti i zapomnianego w ojczyźnie plemienia."
prof. Leszek Kolankiewicz
[edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Komentarze użytkowników Facebooka
[edytuj informacje]O książce
| Wydawnictwo: | Czarne |
| Rok wydania: | 2009 |
| ISBN: | 978-83-7536-136-0 |
| Ocena: | - |
| Liczba głosów: | - |
Oznacz książkę jako:
 Przeczytana |
 Planuję przeczytać |
 Ulubiona |
 Teraz czytam |
Oceń tę książkę:
Dodał: 
[edytuj tagi]Tagi
Czytelnicy
Pokaż osoby, które tę książkę:
| Przeczytały |
Planują przeczytać |
| Lubią |
Teraz czytają |
- Dodatki
- Widgets (Gadżety)
- Wypracowania
© 2009-2024 by Webook.pl | Autorzy serwisu nie ponoszą odpowiedzialności za treści publikowane przez użytkowników (GNU FDL). |
Online: 558