U schyłku średniowiecza rycerze-rabusie (tzw. raubritterzy) stali się powodem poważnych problemów społecznych, m.in. na obszarze Śląska i Łużyc. Odstępując od rycerskich ideałów oraz wykorzystując swoje wojskowe umiejętności, rycerze-rabusie zdecydowali się zbić fortunę na drodze rozbojów, kradzieży, a nierzadko również mordów. Zajęcie to było na tyle intratne i względnie bezpieczne, że procederem tym trudniły się całe rody, a profesja przechodziła z ojca na syna. Sieć zamków i zameczków, która gęsto oplatała cały obszar Sudetów i Pogórza Sudeckiego, stanowiła dla nich doskonałą bazę wypadową.Wiele z nich zostało przez raubritterów zagarniętych siłą, a następnie zmieniona w prawdziwe zbójeckie gniazda. Poszczególne bandy liczyły od kilku do kilkudziesięciu osób. Wyczyny raubritterów były na tyle zuchwałe, że aż do dziś są one tematem licznych legend i zatrważających opowieści. [edytuj opis]
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: