Niezwykłą popularnością cieszy się wciąż książka K. Simonowa „Żywi i martwi”. Tajemnica powodzenia tej powieści tkwi w jej rozrachunkowym charakterze. „Żywi i martwi” - to powieść o początkach Wojny Narodowej, kiedy Armia Radziecka musiała się cofać, ponosiła klęski, kiedy wyszło na jaw słabe przygotowanie do wojny. Autor wychodzi z bezpośredniego założenia, że tylko powiedzenie prawdy o przewadze wroga może oddać pełną sprawiedliwość wysiłkowi narodu, który wygrał wojnę dla ludzkości, ukazuje proces rodzenia się zwycięstwa, proces hartowania się żołnierzy. Bohaterowie-komuniści muszą zdać trudny egzamin. Wszystkie klęski i niepowodzenia są próbą pokolenia wychowanego za władzy radzieckiej, które wrosło w komunizm i pomimo gorzkich rozczarowań wytrwało i zwyciężyło.
„Żywi i martwi” - pierwsza część głośnej trylogii wojennej K. Simonowa, poświęcona najcięższym dniom drugiej wojny światowej, kiedy zaskoczone wojska radzieckie cofały się pod naporem armii hitlerowskiej, ukazująca zacięte zmagania z wrogiem i heroiczne boje o Moskwę, opowiada o przeżyciach jednego z radzieckich oficerów, Sincowa, któremu cudem udało się w czasie walki wyrwać z okrążenia. Niestety - bez dokumentów, i to stało się przyczyną osobistej tragedii bohatera. Minie wiele czasu, zanim odzyska on należne mu miejsce w żołnierskiej społeczności.
Ta wstrząsająca i wzruszająca książka jest hołdem złożonym bohaterstwu żołnierza radzieckiego.
[Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1984] [edytuj opis]