Mistrzostwo opowiadań
Skala talentu Trumana Capote’a (1924–1984), ekstrawaganckiego geniusza amerykańskiej literatury, najszerzej objawia się w jego opowiadaniach. W doskonale podpatrzonych realiach miasteczek i metropolii, salonów czy knajp, przyglądamy się ludziom – ofiarom swej pychy, fobii czy kompleksów – którym przydarzają się niezwykłe sytuacje. Jak panią Manson oszukała dawna przyjaciółka? Kim jest dziwna dziewczynka wprowadzająca się do szacownej starej panny? Do czego doprowadzi Kay spotkanie z parą wróżbitów? Intrygujące obrazki psychologiczno-obyczajowe o gęstym nastroju i z nieoczekiwaną puentą.
Truman Capote to obserwator organicznie zawiłej prostoty ludzkich lęków, tęsknot i wiary w jedynie słuszną prawdę. Literatura dla wnikliwych, skłonnych do refleksji na więcej niż jednej płaszczyźnie. Coś o szaleństwie, które przenika naszą ułożoną formę, w przypadku Capote, formę przeciętnego Amerykanina, bez względu na status majątkowy czy wykształcenie. Osobiście preferuję taką właśnie formę literacką jak opowiadanie. Jego krótka forma lepiej wyraża prawdę o symboliczności wydarzeń, które potrafią zamienić sielankę w koszmar, modlitwę w przekleństwo w przeciągu chwil odmieniając nasze błahe ludzkie historie w prawdziwe, znaczące dramaty. Co jest zaiste niedoścignioną sztuką!
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: