Siggi Jepsen, wychowanek zakładu dla trudnej młodzieży, otrzymuje zadanie napisania wypracowania na temat „Radości obowiązku”. Nie jest on jednak w stanie spełnić swojej powinności na czas i oddaje dyrekcji pustą kartkę. Powodem niepowodzenia nie jest jednak brak pomysłów, lecz nadmiar materiału, z którym pragnie się zmierzyć. Do momentu ukończenia wypracowania musi więc pozostać w odosobnieniu. W przedłużającej się „lekcji języka niemieckiego” Siggi pisze o swoim dzieciństwie, stojącym pod znakiem „obowiązku”. Jego ojciec, Jens Ole Jepsen, był posterunkowym policji w niemieckiej wiosce Rugbüll na północy kraju. W 1943 otrzymał on polecenie od nazistowskiego kierownictwa , by nałożyć zakaz malowania na ekspresjonistę Max Ludwiga Nansena. Miał on także dopilnować, aby ów zakaz był rygorystycznie przestrzegany. Mimo, iż Jespen był zaprzyjaźniony z malarzem od czasów dzieciństwa, a ten uratował mu nawet życie, posterunkowy nie ma żadnych wątpliwości co do natury jego zadania i skrupulatnie wykonuje swoje obowiązki. Kiedy próbuje namówić swojego dziesięcioletniego syna by ten szpiegował Nansena, chłopak stoi przed sporym dylematem moralnym, jako iż pracowania malarza jest jego drugim domem. Ostatecznie postanawia on sprzeciwić się ojcu i pomaga Nansenowi ukryć malowidła. Ojciec Siggiego, w odróżnieniu od jego żony, jest nie tyle pochłonięty ideologią narodowego socjalizmu, co fanatyczną koniecznością wykonywania swoich obowiązków. Kiedy brat protagonisty umyślnie się okalecza, by uniknąć służby wojskowej, zostaje odtrącony przez rodziców i udaje mu się przetrwać wojnę tylko dzięki pomocy malarza. Nawet po wojnie Jensen dokłada wszelkich starań by zniszczyć obrazy Nansena. Ostatecznie udaje mu się odkryć schowek w starym młynie, gdzie jego syn ukrył malowidła. Gdy ojciec podpala skrytkę Siggiego, ten postanawia uratować obrazy, co ostatecznie czyni go „złodziejem dzieł sztuki” i za co zostaje odtransportowany do zakładu poprawczego.
Oceń tę książkę:
Dodał: 